Yar
YÂR
Alsın da rüzgâr seni sıkıldığın yerinden
Yağmurlara götürsün sırılsıklam olmaya.
Efsûnlu gözlerinin mahmur süzmelerinden
Erisin bitsin dağlar, kül olsun yalçın kaya.
Rüzgârlarla dağınık, yağmurla ıslak saçın
Şiir gibi dizilsin yorgun omuzlarına.
Ve aksın çift pınardan buğulu gözyaşların
Mey olsun çemenlerin ıslanmış tozlarına.
Lâl olsun tüm insanlar, boyunca akışından
Uzak dursun her fenâ, efsunkâr bakışından...
Ahmet KÖKEN
(
Yar başlıklı yazı
ahmet-koken tarafından
5/31/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
