Muradım kaderin önüne geçti
Şükür bilemedim, ar bilemedim...
Nefsimi şımartan kırık süzgeçti
Zarar bilemedim, kâr bilemedim
Ömrümü hesapsız hevaya kurdum
Servetin hasını yele savurdum
Dağın zirvesinde aradım durdum
Saça da yağarmış -kar- bilemedim
Sandım ki gün doğar hep güneş açar
Ne fersiz kalırım ne birgün naçar
Aynada gördüğüm gölgemden kaçar
Akıbet karanlık, dar! Bilemedim.
İrade ağacı tutmazsa aşı
Budamak, sulamak boşa uğraşı
Heba ettim, göze emanet yaşı
Tövbeye münhasır zâr bilemedim
Pembe, beyaz, mavi olsa da tonu
Karaya çıkıyor her rengin sonu
"Düşman" dendiğinde belliyken konu
Zerki zehir nefsi mar bilemedim
Sevgiyi öğrendim, aşk ile doldum
Leylâ'ya vahaydım Şirin'e yoldum
Tam beni bulurken bende kayboldum
Vuslat bilemedim... yâr bilemedim
Uyarmak kastıyla uğrasa da kış
Hayaller süslüydü düş nakış nakış
Toprağın bağrından ukbaya çıkış
Sinden öte sırat var bilemedim
Sinden öte diyar var... Bilemedim!
