Online Üye
Online Ziyaretçi
Yaratılış
Destanı 2
"Ki o
yarattığı her şeyi güzel yapan insanı (Hz. Adem'i) yaratmaya çamurdan
başlayandır." (Secde, 7)
Bir
nidayla sarsıldı evrenin her köşesi
Her bir yana
açıldı kudretin şemsiyesi
Melekler
“Ol” hükmüne koşturarak uydular
Sözlerin en
üstüne buyruğunu koydular
O mutlak
yaratıcı evvelin ve ahirin
Ol dediği
olacak mümkünü yok tehirin
Melekler su
verdiler azar azar Türab’a
Zamanla
mesnun oldu bürünürken esvaba
Birlikte çalıştılar toprak
nefha karıldı
Rahmanın
dilediği bir kıvama varıldı
Önce ayakları
derken tüm vücut şekil buldu
Bu şekil
yaratana galu beladan kuldu
Ayaklar
karın derken oldu göğüs kafesi
Evet zaman
geliyor Hak verecek nefesi
Sıra başa
gelince melekler şaşırdılar
Kafa
kafaya verip fikirler aşırdılar
Rahmanın
huzurunda dizilip sıra sıra
Allah’ım
bilemedik affet bakma kusura
Cennetin
yüreğinde karıldı rüzgâr suyla
İçine zerk
edildi insana has her huyla
Cennet bile şaşırdı
görmedi böyle varlık
İşte
böyle çamurdan var olacak insanlık
Zaman hızla geçmedi
ağır ağır işledi
Her halin
izdüşümü bu bedene işledi
Dönüp bir
bak ey Âdem değişen tüm çevrene
Allah
burdayım diyor şu kocaman evrene
Adem
Efiloğlu