Online Üye
Online Ziyaretçi
Toprak ve
…sensizlik
bir hançer yarası gibi
ve yaralarımda karanfiller açıyor
suskunluğun kökleriyle
her yara bir ayna artık
kırılan yüzümü gösteren
toprak dilinde
unutulmuş duaları tekrarlıyorum
içinde küller taşıyan
bir rüzgârla…
çimen ekiyorum
tohumların içinde tutuklu bir çığlıkla
filizlenen sarılıcı otlar
sessizliğimle yeşerirken…
ve ben
bir ceset gibi
kendi mezarımda
ve sen gittikçe
dibe çürüyen
bir ağaç oluyorum...