Kalbim sendin…
Dünyaydı belki ama dönmezdi sensiz,
Yüzde yetmiş beşim su değil artık
Yüzde yüzüm sendin,
Tenimde sen, sesimde sen,
Bende ne varsa, hepsi sendin.
Yedi harikam yoktu benim,
Bir tek harikam vardı,
O da gözlerimin seni görünce susmasıydı.
Kıtalarım vardı, evet,
Ama kutuplarım yoktu
Sana hiçbir zaman soğuk olamadım.
Ekvatorum sendin…
Güneşi bile kıskandıran bir sıcaklıkla,
Orda bir gülüş vardı
Suyu unuttururdu, nefesi keserdi.
Çöl susuzluğu gibi değildi,
Bir ömür yetmeyen susuzluktu o.
Ay’ım sen,
Gecem sen,
Gündüzüm sen,
Senli her saat, saatten sayılmazdı zaten.
Saniye bile sensizliğe düştüğünde
Zaman kendini inkar ederdi.
Ve seninle anladım…
Dünya ne kadar yalansa,
Sen o kadar gerçektin.
Yüzüne dokununca düş olmadığını anladım,
İçime düşünce gerçekliğini…
Çünkü bazı insanlar
Gözyaşına karışmadan sevilir,
Ve bazı sevgiler vardır ki
Dualar gibi sessiz, ama sonsuz bilinir.
(
Sen Dünya - Ben Kalp başlıklı yazı
Hasan Uyar tarafından
13.07.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
