
Nasıl Başlasam?
Nasıl Başlasam Seni Anlatmaya?
Belki de başlamadan bitiyor her kelime...
Dilimin ucuna kadar gelip susan cümlelerim var sana dair.
Sesim değil, kalbim konuşuyor aslında, sessizce, sana dokunmadan.
Ama sen duyuyor musun?
Geceleri uykumdan çalan o düşünceler beni anlatıyor mu sana?
Bazı sabahlar senin adını mırıldanıyor rüzgâr,
Ben bile fark etmeden.
Bir sokak lambasında seni buluyorum,
Bir kitap arasında, bir şarkının yarım notasına saklanmışsın.
Biliyorum, sen bilmeden seni yaşıyorum.
Ama söylesem…
Anlar mıydın gerçekten?
Yoksa kelimeler seni benden uzaklaştırır mıydı?
Sana dokunamıyorum çünkü her temas seni ürkütür diye korkuyorum.
O yüzden içimde büyütüyorum seni
Gürültüsüzce, iz bırakmadan…
Ve belki bir gün…
Senin iç sesin de beni mırıldanır,
Bilmeden, isteyerek değil ama hissederek…
İşte o zaman ben gerçekten sen olmuşum demektir.
Mehmet Aluç