Özlemişim
Daha güneş
doğmadan seni özlemişim.
Henüz kelimeler icat edilmemişti,
Ama sesinin
yankısı vardı içimde.
Bir zamanlar vardı,
Sadece senin
bakışından oluşan bir an
Sonsuzluğun
içine sıkışmış bir nefes kadar kısa,
Bir ömür
kadar uzun…
Gelecek,
senin adımlarınla yazılıyor.
Her saat seni arıyor, her gün seni düşlüyor.
Henüz yaşanmamış günlerin hatırasını taşıyorum;
Seninle olanı
değil, seninle olacak olanı özlüyorum.
Geçmişe
baktığımda da sen varsın;
çocukluğumun oyunları bile senin hayaline kurulu.
Hafızam, seni tanımadan seni tanıyor gibi
Zaman seni
daima biliyormuşçasına…
Ve şimdi...
Şimdi dediğimiz şey, senin adınla başlıyor.
Bu an ne geçmiş, ne gelecek senin
Sessizliğinle
yankılanan bir sonsuzluk noktası…
Mehmet Aluç
