Bu da Böyle Bilinsin
Ah Feride Feride
Neden kaldın geride
Silahın namlusuna mermiyi sürmüştüm
Sıkacaktım seride
Ah terk ettin gittin ağlattın derinde
Hayatımın en güzel yerinde
Ah Makbule benzerdin güle
Okula beraber giderdik güle güle
Ben zaten dönmüştüm bir bülbüle
Beni karga sandın dedin güle güle
Ah Nuriye mahallemizin en güzel kızıydın
Güzel kızıydın da birazda beni anlamalıydın
Çok güzel kızısın dedim sana saldırmamalıydın
Biraz teşekkürle yanağıma öpücük kondursaydın
Ah Leyla az mı düştüm peşine
Hayrandım senin o gülüşüne
Bir öpücük istedim öylesine
Vermedin bir şerefsizin düştün peşine
Ah Rukiye yanaklarındı sanki kurabiye
Seni gördükçe dönerdim ben deliye
Sende beni deli etmek için sarılırdın Veliye
Ne gereği vardı sarılsaydın ben gibi sevgiliye
Yaktınız beni mahallemin kızları
Hala boşuna çalıyorum sazları
Ne kadarda yolsam bu saçları
Mutlu etmediniz beni mahallemin kızları
Yıllar sonra gördüm sizleri mutsuz
Ben ise hala sizden ise daha mutsuz
Dayağı her gün yemişsiniz komutsuz
Biriniz sevseydiniz de olmasaydık birimiz mutsuz
Artık bakamıyoruz yüzlerimize
Gidecek yerimizde yok dönemeyiz köyümüze
Ah aslanlar gibi sarılsaydık birbirimize
Kimseler uğramıyor artık evlerimize
Bulunmaz Hint kumaşları mıydınız?
Peki, biz neydik bir çamaşır bezimi sandınız?
Benden iyisini bulduğunuzu sanırken pişmanlıkla yandınız
Ah seveni sizler neden anlamadınız
Neyim varsa taşırdım size
Hayrandım sadece gülüşünüze
Hayranlık fayda etmedi ölünüze
Canlandırmadı sevdiğiniz geri döndünüz evinize
Neyse hayat böyle diyelim gitsin
Zorla güzellik olmuyor şiir bitsin
Öte tarafta görüşmeyelim gül küssün
Başka gül koklarım bu da böyle bilinsin
Mehmet Aluç