Düşlerim mi…

 

 

Düşlerim mi sihirli yoksa düşüşlerim mi?

Hani, parmak arası yalnızlığın köhne duvarlarının

Ardında

Teessüfle sevebildiğimdi belki de seni:

Sen mizaçlı hücrelerin ve alyuvarların

Ak alnında kanayan yaraların

Yamalı bir gölge misali

İçimde dışıma kapaklandığım

Elbet yerin göğün tek Tanrısı

Aşk nasıl ki İlahi Adıydı Yaratanın.

 

Makûs talihi hummalı bir günden

Firar eden

Miski amber kokan annemin fısıltısı

Raydan çıkan lokomotif misali

Bense devasa vagonlarla hüznün peşine takıldığım…

 

Tamtur imiş meğer aşkın şimdiki adı:

Taşların zikzaklar çizdiği

Göğün neferi bildiğim mehtabın mizacı

Külfeti ve kordan heceleri

Adımla sanımla baş koyduğum şiirlerim iken tek reçetesi

Şu yaralı ve minyon yüreğin asaleti

İçi dolu turşucuk misali

Azdan çoğa yürüdüğüm

Bir tasta saklı huzurun arka penceresi

Arakladığım kadar imgeleri

Aşkın ise şaibeli lehçesi

Bilmezden gelenleredir sessiz feryadım

 

Öncem bir tümce

Anda saklı muvaffakiyetlerim

Sarmalında zincirleme tamlamaların

Başa çıkamadığım değildir hem de

Hem mazlum hem mahzun

Hem de dirayetli içimde sönmek bilmeyen o yangın

Tek kıvılcım iken istikametim

Sonlanmaya da yoktur tek mazeretim

Bir b/ölü ikilerde tutuklu kaldığım

Ardışık bir hüzün girifti

Asalak zalimlerin manidar gülüşleri

Mademki son güleceğim

Azat edilesi ruhumdan da mı ansızın firar edeceğim?

 

Bir bilinmez daha indirdi kepenkleri

Yoktan var edenin tembihli kudreti

Alaşağı edilmiş bir duygu familyası

Mantık ve aşk üçgeninde

Seferisi olduğum duyguların ümmetinde

Özümsenmekten yola çıkıp

Varsa yoksa kendime varamadığım

Usuldan bir yargı

Özelden gelen o farkı

Azı dişi imiş meğer sorunların son maruzatı

Hem çürük

Hem uzak

Hem de zarar ziyan

Gölgemle el sıkışıp da yaklaştığım o darağacı.

 

Lehçesi munis gülüşlerin

Lahzası kayıp muzip sevinçlerin

Kayrasında saklı

Kasıtlı kasıtsız sevginin tüten dumanı

Hamt etmekle iştigal

Kuytularında ömrün

Hayta sevdaların da direndiği kadar

Aza şükür

İfrata engel

Önsezilerin rüzgârı ile hemhal

Varsa yoksa aşkın kaldırma kuvveti

Zora girdiğim değil asla bir masal

Misal vermeden

Çaputları çözmeden

Çıngar çıkaran iblise ilişmeden

Manen huzura erdiğim

Aklımın estiğinden de öte

Nasip kısmet işleri imiş bunlar

Ne kadar sökükleri diksem de

Dikiz aynasında hayallerin

Neferi olduğum kadar sonu mutlu biten

Tüm hikâyelerin…

Kâh masal kâh şiir

Kâh aydınlık kâh zikir

Kâh duygu kâh fikir…




Aşk ölmüşü kaldırır
Deryalara daldırır
Eğer kişi aşıksa
En sonunda çıldırır


ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM DEĞERLİ SAMİ HOCAM.


( Aşkın Kaldırma Kuvveti... başlıklı yazı GÜLÜM-ŞİİRİN TEK H/ECESİ İKEN AŞK... tarafından 10.09.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu