Güvendiðim ne varsa,
Birer gölge gibi çekildi ýþýðýmdan.
Omuz omuza yürüdüðüm yollar,
Þimdi sessiz, þimdi yabancý.

Birlikte taþýdýk yükleri,
Ayný yaðmurda ýslandýk,
Ama güneþ doðunca
Sen baþka bir göðe yöneldin.

Düþtüðümde uzanan el sendin,
Sandým ki kalýrsýn hep orada.
Oysa ilk fýrsatta
Bir misafir gibi kalkýp gittin.

Kalbimin eþiðinden geçtin,
Sözlerinle duvarlarýmý süsledin,
Ama en çok sustuðun yerde
Yýkýldým ben.

Þimdi adýný anmak bile
Bir yangýn gibi içimde,
Ve sen,
Bir selam bile býrakmadan
Geçip gittin hayatýmdan.