Online Üye
Online Ziyaretçi
‘’kimi sevsem sensin/hayret
sevgin hepsini nasıl değiştiriyor
kimi sevsem sensin/senden ibaret
hepsini senin adınla çağırıyorum
in misin cin misin anlamıyorum…’’(A.
İlhan)
Üstün körü bir düş sandım aşkı
Elle tutulmaz gözle de görülmez hem
Sancılı bir doğumdu üstelik verilen
yargı
Aşkın salınımında
Neşretti hazan ve rüzgâr
Şahikanın kanadına kondu rüyalarım
Ama bu seferki b/aşkaydı.
Rengi soluktu günün
Devinen iklimin neferi neydi sahi?
Aşktı kazık kakan
Yalnızlığın kırık pervaneleri.
Mahzun bir gülüşe sığınmıştım
Sığdıramadığımsa sen yere göğe
Konduğum dalın kökü sendin hem
Korumaksa asaletimi
Sözcüklerim eksikti sensiz
İşin ilginci:
Adın yoktu hiç birinde
Lakin her şeyin tek ismi vardı
Bilemedim, bilemedim işte.
Benzemedim hem ben kimselere
Meziyet bildiğim her duygum her
değerim
Eziyet addedilen bir mevsimde
saklıydım
Her yerimden dökülen
Dökmediğim yaşlardan ibaret olsaydı
keşke evren
Nazıma katlanmazdı üstelik hiç kimse
Neşrettiğim sefil bir coğrafya
Elbet istifli en derinimde.