Online Üye
Online Ziyaretçi
Neden mi yalnızım?
Bir nedeni yok aslında.
Sadece daha iyilerine layıkmışım...
Öyle söyledi terkedip giderken beni,
Bir de üstüne hayatım boyunca mutluluklar diledi.
O hayran hayran baktığım gülümsemesi duruyordu hala dudağının kıyısında,
Denizini kaybetmiş bir martı gibi indirdim kanatlarımı usulca
Ve bir ayrılığın ağır yorgunluğu çökerken omuzlarıma,
Eğdim başımı önüme peki dedim,
İlk defa bırakıyordum kendimi terk edilmişlik boşluğuna,
peki dedim ve sustum,
İçimden gitme diye haykırırcasına, sustum...
Neden mi yalnızım?
Geçerli bir sebep uyduramıyorum bu soruya,
Sadece yapamıyormuşuz hepsi bu...
Böyle cümleler çıkıyordu dudaklarından, bırakırken ellerimi
Parmak uclarımda kalan, sıcaklığının son birkaç kırıntısıyla
Usulca ceblerime iliştirdim avuçlarıma bırakılmış yalnızlığımı,
Hiçbir şey diyemedim,
Boğazımda bütün bir şehrin gürültüsünü düğümlercesine,
Gözlerimle seni seviyorum, lütfen gitme dercesine bakakaldım...
Neden mi yalnızım?
Aslında pekte bir nedeni yok,
Bakmayın siz böyle konuştuğuma,
Sadece gitmek istedi hepsi bu...
Peki dedim, içime bütün bir ömrün suskunluğunu sindirircesine
Tek bir gözyaşı dökmeyip, bir büyük okyanusu gözlerime haps edercesine
Peki dedim ve bakakaldım arkasından öylece...
Hem iyi bir insanmışım ben, dediğine göre
Mutluluğu hak ediyormuşum, hem de en iyisinden
Belki bir işi çıktı, bitirir bitirmez döner en tezinden...
Neden mi yalnızım?
Çünkü bir nedeni yok, sevdim sadece...
Ve sevmek en büyük yalnızlığıdır bir yüreğin,
Öyle sığdıramazsın hiçbir kalbe, hem sahip çıkanı da olmaz sevenin
Kendince yaşarsın, kendince yalnızlaşırsın sevdikçe
Ve onlar gittikçe,
Geriye yalanlarlar dolusu, avuntular kalır ellerinde öylece...
Neden mi yalnızım?
Yalnız kaldıktan sonra,
Bunun pekte bir önemi yok bence..