Yemen’in sessiz çöllerinde bir gönül yanar,
Adı Veysel Karani, aşkıyla anılar.
Görmedi yüzünü, ama kalbiyle gördü,
Bir selam alamadı, aşkıyla öldü.
Annesi hasta, bir dua gibi yanında,
Cennet kokusu duyar annesine baktığında
Peygamber özlemiyle yandı içi,
Ama vefa tuttu ellerinden sessizce, içli içli.
Medine’ye varamadı, yollar uzadı
Ama adı göklerde yankı buldu, adı
Bir kalp var ki görmeden sevdi Resul’ü,
Gözyaşıyla yıkadı aşkın gülünü.
Ey vefanın adı, ey sabrın nefesi,
Senin yolun oldu aşkın sesi.
Veysel Karani, bir ışık gibi parlar
Annesine hizmet eden, Allah’la anılır,
Kalbinde rahmet yeşerir, gönlü nurla dolanır.
.
Mustafa Yaman
09 ekim 2025
(
Veysel Karani başlıklı yazı
AuBaDe) tarafından
14.10.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
