“Hiçbir zaman gül yaðmaz. Daha çok gül istersek, daha çok fidan dikmemiz gerekir.” George Eliot

“Eðitim”, hayata ve topluma intibak edebilmenin ortak adýdýr. Eðitim insan yaþamýnda önemli bir olgudur. Günümüzde, hem kiþinin mutluluðu, hem de milletin geleceði ve refahý bakýmýndan özel bir önemi vardýr.

Eðitimin, yalnýzca kalkýnma çabasýnda olan ülkeler için deðil, kalkýnmýþ ülkeler için de geleceðin toplumunu biçimlendirmede en önemli araç olduðu bir gerçektir.

Eðitim, öðrencileri bilgi yüklenen deðil, merkeze alan, öðrenmeyi öðrenen, kiþilikleri geliþmiþ, yeteneklerini kullanan, problem çözen, analiz ve sentez yapabilen, akýlcý, yapýcý, duygu ve düþünceleri dengeli, sevgi dolu, hoþgörülü, ulusal ve evrensel deðerlere saygýlý vatandaþlar olarak yetiþtirmelidir.

Eðitimin en önemli amacý, çocuklarda, “doðruya, iyiye ve güzele” olan eðilimin güçlendirilmesidir. Bunun için çocuklarý; “düþünmeye, araþtýrýp keþfetmeye” teþvik etmeli, onlarda gerçeði keþfetmenin zevkini ve neþesini uyandýrmalýdýr.

Günümüzde; bilgiyi taþýyan ama kullanamayan deðil, nasýl öðreneceðini bilen, gerçek bilgilere ulaþabilen, bildiði gibi davranan, düþünerek yeni bilgiler üretebilen, sorun çözen bireylere gereksinim duyulmaktadýr.

Eðitim, bütün toplumlarýn temel sorunlarýnýn baþýnda yer almaktadýr. Bu temel sorunun ana öznesi de hiç kuþkusuz “öðretmen”dir.

Bir ülkenin kalkýnmasýnda, nitelikli insan gücünün yetiþtirilmesinde, toplumdaki huzur ve sosyal barýþýn saðlanmasýnda, bireylerin sosyalleþmesi ve toplumsal hayata hazýrlanmasýnda, toplumun kültür ve deðerlerinin genç kuþaklara aktarýlmasýnda öðretmenler baþrolü oynamaktadýr.

Öðretmen, hayat boyu öðrenen, her fýrsatý bir öðrenme kaynaðý olarak deðerlendiren ve kendisini sürekli yenileyip sýnayan kiþi olarak örnek olma durumundadýr.

Milletlerin ruh ve karakterini þekillendirmede etkin rol oynayan öðretmenlerin bu iþlevlerini yerine getirebilmesinde üretkenliðinin önemli bir etkisi vardýr. Bu iþlevini layýkýyla yerine getiren öðretmenler için; “bütün bir toplum onlarýn eseridir” denilebilir.

Bunu en iyi biçimde yapabilmek için de öðretmenin çaðý yakalamýþ, geliþme ve yeniliklere açýk, kendini devamlý yenileyen bir yapýda olmasý gerekmektedir. Ýstenmeden de olsa insan eðitiminde yapýlacak bir hata, sadece yetiþtirilen bireye zarar vermez. Ayný zamanda toplumun geleceðini de olumsuz yönde etkileyecek sonuçlar doðurur.

Bireye yapýlan yatýrým, uzun vadede verim alýnacak bir yatýrýmdýr. O yüzden yapýlacak bir hata, ya da yanlýþlýk, toplumlarý felakete götürecek sonuçlar doðurabilir. Bu nedenle öðretmenlerin çaðýn ilerisinde bir eðitim anlayýþýna sahip olmasý beklenmektedir.

Çocuklar, deðer gördükleri, sevildikleri ve kendilerini güvende hissettikleri, destekleyici ortamlarda keþfederler ve sunulan öðrenme fýrsatlarýný deðerlendirirler. Bu destekleyici ortamýn en önemli bileþeni ise öðretmen ile çocuk arasýnda kurulan tutarlý ve güvenli iliþkidir.

Çocuklara önem ve deðer veren öðretmen, kendini onlara sevdirecektir. Ýþte bu sevgi, eðitim ve öðretim ortamýnýn ön koþuludur. Bu yüzden okullarý yönetici ve öðretmenlerle bir sevgi yuvasý haline dönüþtürmek gerekmektedir.

Bakýþlarýnda tatlý pýrýltýyý, dudaklarýnda sýcak tebessümü ve davranýþlarýnda ilgi ve alakayý eksik etmeyen bir öðretmen, okulunu ve sýnýfýný sevgi bahçesine çevirir.

Kelebekler ýþýða koþuþtuðu gibi, çocuk yürekler, genç kalpler de sevgiye koþar. Sevgi dolu bir öðretmen ýþýk demektir. Öðrencileri onu arar ve sorarlar. Öðrencileri öylesine baðlýdýr ki, “öðretmenim!..” deyince, gözlerinde sevinç ýþýklarý yanar. Ona kavuþmak, elini tutmak ne kadar anlamlýdýr.

Öðretmen yalnýzca bir insan yetiþtirmiyor. O bir dünya büyütüyor, bir dünya yetiþtiriyor. Çünkü insan bir dünyadýr. Cismiyle, ruhuyla, hayaliyle, idealiyle ve beklentileriyle bir dünya.

Çoðu zaman kâinata sýðmayan bir dünya. Sevgiyle temeli atýlan, sevgiyle örülen, sevgiyle kurulan bir dünya. O dünyada her güzellik bulunacaktýr. Saygý, sevgi, hoþgörü dayanýþma ve fedakârlýk bulunacaktýr.

Eðitimin mayasý sevgi ve þefkattir. Eðitim sevgiyi öðretmeli ve sevgiyle yapýlmalýdýr. Özellikle çocuklarýn sevgiye daha çok ihtiyacý vardýr. Onlar sevgiyle büyür ve sevgiyle eðitilirler. Eðitim ve Sevgi, bir araya getirilmesi gereken en uygun iki sözcüktür.

Kiþiler arasý iliþkiyi, barýþý, güveni, fedakârlýðý hoþgörüyü, baþarýyý oluþturan önemli özelliklerden biri sevgidir. Sevginin olduðu alanlarda; “yenilikler, güzellikler ve baþarýlar” vardýr.

Ümidimizi, yaþama sevincimizi, güçlülüðümüzü sevgilerden elde ederiz. Duygularýn en yücesi, en anlamlýsý sevgidir. Sevgi faktörü öðrenmeyi kolaylaþtýran en önemli unsurdur.

Öðretmenler öðrencilerini sevgi dünyasýnda gezdirerek eðitmelidirler. Gönül kapýlarýný onlara açýk býrakmalýdýrlar. Onlar bu kapýdan girerler ve öðretmenlerinin sevgi bahçelerinden istedikleri bilgi çiçeklerini dererek kolayca öðrenirler.

Sevgi yoluyla girilebilen gönül kapýsýný öðrencilerine kapatan öðretmenin onlara öðretmeye çalýþtýðý bilgiler taþýn üzerine ekilmiþ tohumlara benzer. Böylesi tohumlar asla çimlenemez.

 Sevgi ile yetiþtirilen ve bu þekilde büyüyen bir yetiþkin, davranýþlarýnda sevgi yöntemini kullanýr, olaylara ve kiþilere sevgi gözüyle bakmaya çalýþýr.

Sevgi ve güven duygusu kýrýlmalarýnýn onarýmý mümkün deðildir. Ruhsal anlamda; güvensizlik ortamýnda sevgi yeþeremez. Sevgisiz ve güvensiz bir ortamda insan yapayalnýzdýr.

“Saðlýklý, tutarlý, bilimsel ve çaðdaþ bir eðitimin gerçekleþmesi”, öncelikle çocuklarýmýza koþulsuz sevgi, hoþgörü ve doðru bir disiplin anlayýþýyla yaklaþmamýza ve onlar için etkili bir model olmamýza baðlýdýr.

Türk Eðitim Sistemi’nde bizim ivedilikle, sevgiyi eðitimin her alanýna yansýtmamýz gerekmektedir. Bu da ancak, seven ve sevmesini bilen öðretmenler tarafýndan gerçekleþtirilebilir.

Çünkü seven öðretmen, sevilen öðretmen demektir. Sevilen öðretmen ise; öðrencisine en güzel “sevgi eðitimi”ni sunan kiþidir. Yani; “sevgi öðretmeni” dir.

            Yýlda bir gün deðil, her zaman ve her koþulda öðretmenin deðerini bilmemiz, deðerli olduðunu ona hissettirmemiz, en uygun ortamlarda görevini huzur içinde baþarý ile yapabilmesi için maddi ve manevi engelleri ortadan kaldýrmamýz elzemdir.

Tüm öðretmenlerimizin “öðretmenler günü” nü kutluyor, saðlýklý, huzurlu, baþarýlý çalýþmalar diliyorum.

Sevgiyle kalýn…

                                                                                                  Seyfettin KARAMIZRAK