Ey Nefis
Ne zaman doyacaksın ey nefis!Hep bana der durursun.
Bir gün açılır kafes,
Can bedenden uçar olur,
Başını taştan taşa vurursun…
Madde mi güzel, mana mı?
Dünya güzelikleri peşinde koş koş,
Yorulmadın mı?
Yollar boş, odalar boş,
Gerçek dosta hiç sarılmadın mı?
Odalarda ışıklar sönmüş,
Karanlıklara bakarsın böyle.
Bağlanma dünyaya bu kadar,
Belli değil kış,
Belli değil bahar,
Her gelen bir gün geri dönmüş…
Kilometrelerce yol aldın,
Kaldıysa son çeyrek,
Ara da bul,
O’na yönelmen gerek…
(
Ey Nefis başlıklı yazı
maviye-surgun tarafından
29.11.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
