Sanki takıp kanatlar
Göller, denizler ,
Karlı dağlar aşıp geldiler vadiye.
Nice tehlikelerden geçip,
Bir fırtınadan kaçarcasına,
İnsanların efendiliğini kabul etmeyip
Bir vadiye kondular…
Çayırlarda koştular alabildiğine
İçlerinden geldiği gibi yayıldılar,
İnsan eli değmeyen bereketli topraklarda.
Tek duaları fabrika, makine
Gelmesin yurtlarına.
Yeni taylar doğsun baharda.
Yılkılar,
Son çağın, son özgürlük savaşçıları,
Rüzgarlarda savrulur, gemsiz yeleler
Zincirlere yenilmeyen
Köleliğe isyan eden
Dimdik başlar,
İnsanlar onları bulana kadar…
