Satýrlarýn tozunu silkeledim ve pasýný süpürdüm beynamaz sefil yüreklerin nasýl ki kalp gözü idi rahmetin ibaresi ve nasýl ki sevginin asaletinde saklýydý evrenin tüm neferleri.

Savruk nidalarýn asla umurumda olmadýðý kadar seyyah duygulardan ördüm ben kaderimi nasýl ki razý kaderime yeter ki yüce Rabbim de razý olsun benden ve tüm göç eden Müminlerden.

Öylesine bir skala ki yaþam ve öylesine bir çember ki ve iþte aþkýn közünden firar eden özü sevginin bazense uzak kaldýðýmýz bilinmezin en bilindik hatta tek bilindik iken de yüce Mevla’nýn merhameti…

Maðdur iklimlerin yetim beyitleri; aþkýn da k/özü belki

Þahsýna münhasýr sevgilere meyleden

Batýl yeminlerde aþký ve hayatý kimine zehir eden

Sözcükler yosundan arýndý

Sevgi kat ve kat kutsandý

Hayta rüzgâr esefle söylendi kýrýk dalýna mevsimin

Kara gece s/özlendi umutla

Kayýptý kimi insan

En çok da yalnýzlýkla sýnanan

Gel gör ki: umudun mermer mezar taþý

Yazýlasý binlerce þiir

Kimine göre özlemin hatýrasý

Kavuþulasý günlere katýk ettiði kadar þair

Mizacý yitik hayallerin tozu dumana kattýðý mýydý yalan olan?

Semiren yeislerin tutkal t/adý:

Hani yapýþýk ikizler;

Hani, yazýlmamýþ beyitler

Ayrý düþtüðün ne ki ayný sonuçta tüm gelip geçen mevsimler

Hýzmasý yazýn kayýp;

Renklerin b/atýlý en aykýrý sevgiyi bile baþ göz eden

Rabbin vefasý,

Sevgilinin nazý

Hele ki yok mu Allah dostunun duasý.

Çekilesi çile üstü örtülü geceye hediyesi þairin:

Ne çekimser ne kötümser

Varsýn hengâmesi bol olsun, zarf atan zalimin.

Sevap da günah da saklý Allah katýnda

Niyet de keder de kaderin izinde gün ve geçe

Derlenen masallar ne ki?

En büyük zihniyet deðil mi ki aklýn ve beynin zaferi.

Ýçtimada sýrlar;

Ýhya edilesi bir yürek nasýl da sýrada bekler

Mazlumu ahý

Sýnandýðý kadar sabýr taþý:

Ne öfke ne kin ne haset yüklüdür Mümin’in cefasý

Sefayý sürer sevdikçe ve yürüdükçe Rabbine

Yüreðinse istirhamý

Bir b/ölü iki iken de acýnýn çetelesi

Elbet bir olmak ve meyletmek yarýnlara

Kadrine razý kaderin

Varsa yoksa aþk ile saf tutanlara

S/afiyetin nazarýnda en çok da

Özlemin ve hüznün sedasýnda

Haþmetli iklimler beklemede

Yoktan var edene kavuþulasý yüreklerde

Ve iþte hasretin izini sürüp de

En makbulü deðil mi ki;

Ýnsanýn en ulvisi varsa yoksa kendini bilmesi…