HALBUKİ
 
Karanlığın içinden bir el uzanır bana
Ve bir ses:"Yaklaş" diye kulağıma fısıldar.
Düşerim yalınayak o sesin arkasına
Derim: "Al götür beni, götür; her yer bana dar!.."
 
O sesin çağrısıyla özülkeme giderken
Dizlerimi uygarlık zinciriyle bağlarlar.
Ve kentin insanları ahkâm keser:"Çok erken..."
Sonra "Zavallı!" deyip benim için ağlarlar...
 
Halbuki bıraksalar beni kendi hâlime
Kırılsa zincirlerim, çöküverse duvarlar
Ağlayanlar elini bir uzatsa elime
Görecekler ki orda yalnızca "saadet" var...
 
Ahmet KÖKEN
( Halbuki başlıklı yazı ahmet-koken tarafından 25.06.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu