Yağmur sonrası öpüşlerini topladım
Gökkuşağı ördüm
Bir türlü altından geçemedim
Boş ver
Zaten güzel dileklerim kalmadı
Sevişmelerin izinden arındı tenim
Bak gör bom/boşum
Gittiğin an penceremde asılı kaldı
Çok zaman geçmedi
Daha anılara bile atılmadı
Uzayan gölgen beni alnımdan vurdu
Kanım akmadı
Çığlığım duyulmadı
Gitme demedim / diyemedim
Bıraktın karlı dağların koynunda
Öpsen hala sıcak dudağım
Bir tek seni sevdim
Sevdama adını verdim
Ah güneşim yorgundu gidişin
Çok ayrılık şiiri okudum
Okudum geçtim, hissetmedim
Ağlayan gözlere bakıp aldırma dedim
Şimdi mahcubum
Rüzgârda yırtık mektuplar gibiyim
Her parçam ayrı yerde
Hayallerimi martı kanatlarına serdim
Boş ver, boş ver
Yeniden sevemem bilirsin
Bana reva mı gördün ayrılığı
Kan kokulu güllerin bülbülü müydün?
Ayrılık kefeni çok mu yakıştı cana