Ağlayan Yanım



Kanım kanıyor, öz suyu gözlerimden sızıyor

Dilim dolandı

Çığlık

Ellerim titriyor

Yangın sakin

Biraz ölüm, biraz isyan

 

Saçlarım tere bulaştı

Ablamın bedeni toprağa karıştı

Bir eylüldü, enişteme söz kesildi

Kuruldu düğün dernek

Karalar içinde ‘gelin’ denildi

 

Uzandı usulca bir el, tenim mahşer yeri

Saçlarımda kar yağışı başladı

Duvağım düştü yırtıldı yüreği

İnciler takılıydı saçlarımda

Gözlerimden iniverdi

 

Şu köşede ağlayan adam, kalbimi çalan

Güneşimdi aşkıyla bana derman

Sevdalı ruhuma can olan

Neden ağlıyor neden

Gözyaşları kurşun olup vurur derinden

 

Gelinliğim sandığın dibinde
Toprak koydum üstüne

Ateş kalbimin kalbinde

 

 Başı düşen kadın, bütün aynaları kıran ben

Söz vermiş miydim yar elim bağlı gelemem

Gözlerimden düşen nur yaralara değil merhem

Yüreğim, ağlayan yanım

Kara yazısına boyun büken zavallı kadın

 

Yıllar geçer ömrüm biter mi

Bu sancı içimde diner mi

Yanımda yatan ten gönlüme sevda verir mi?

Kışları koynunda uyuduğum ablam

Göklerden sitem eder mi





Ödünç Gülüşler / Nevim Karahan

 

 

 

( Ağlayan Yanım başlıklı yazı Nevm Karahan tarafından 15.07.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu