Dilim dolandı
Çığlık
Ellerim titriyor
Yangın sakin
Biraz ölüm, biraz isyan
Saçlarım tere bulaştı
Ablamın bedeni toprağa karıştı
Bir eylüldü, enişteme söz kesildi
Kuruldu düğün dernek
Karalar içinde ‘gelin’ denildi
Uzandı usulca bir el, tenim mahşer yeri
Saçlarımda kar yağışı başladı
Duvağım düştü yırtıldı yüreği
İnciler takılıydı saçlarımda
Gözlerimden iniverdi
Şu köşede ağlayan adam, kalbimi çalan
Güneşimdi aşkıyla bana derman
Sevdalı ruhuma can olan
Neden ağlıyor neden
Gözyaşları kurşun olup vurur derinden
Ateş kalbimin kalbinde
Söz vermiş miydim yar elim bağlı gelemem
Gözlerimden düşen nur yaralara değil merhem
Yüreğim, ağlayan yanım
Kara yazısına boyun büken zavallı kadın
Yıllar geçer ömrüm biter mi
Bu sancı içimde diner mi
Yanımda yatan ten gönlüme sevda verir mi?
Kışları koynunda uyuduğum ablam