Online Üye
Online Ziyaretçi
Bak; işte yine ben geldim! Azrail, şakağımın hacmini hesaplarken ve okunurken kulağıma sevda risaleleri… Somut bir kazmalık sebebiyle infaz ediliyorum. Salağa yatma becerisini gösteremedim. Nitekim, yine alnıma yazılacak bu günahın ceremesi!
Kendimden daha kötülerini gördüm. Daha dengesizlerine, daha kararsızlarına, daha tembellerine rastladım. Yaşanmışlığımla iftihar ettim. Ta ki; en çalışkanlarla, en kararlılarla, en tutarlı davrananlarla tanışana kadar! Zamana yenik düşme yarışında en sonlarda yerimi çoktan ayırttığımı anladım. Zira soyut ejderha masalları, yirmi birinci yüzyılın insan coğrafyasında hiçbir işe yaramıyordu. O an tökezlediğime kanaat getirdim…
Muhacir gölgeler, günüme düşüyor. Çok geçmez hepsini bulutlar temizler. Tabyalarımda yalancı bir infilak söz konusu. Hangi siper sensin; hangi kurşun gururun? İnan ki; seçemiyorum.
Eve erken gittim bugün! Çocukların uğultusunu yakın bir sağanağa emanet edip; annemin delik deşik kollarına attım kendimi. Saçlarım iğne delikleri kadar acıtmazdı onu… Sen öğretmiştin bana; başkasının yuttuğunu kusmamayı!
Annem demiştim… Annem! Derya kuzusu bakışlarını toprağa bağışladı. Artık solunum kıtlığı çekilen buluşmalarda, nefesime karıştırmayacağım o zıkkımı… Şah damarıma bir iğne saplasınlar; ar damarı çatlayan yüreklere sıva tutturamıyorum.
Geçkin kentin sihirli kadını… Saçlarınla talan olmaya ihtiyacım var. Buğday kokulu bir özlem mayasıllaşmadan düş pencereme!
Bahardan beri;
/ Reddettim kalbimi organlıktan,
Haram olsun…
Beynim dışında ki organlarımın,
O/na verdiği emekler! /
Toprak