KALMADI GAYRI
Yıkılsın bu dünya sönsün bu ocak
Hiçbir şeyde gözüm kalmadı gayrı
Anlayan bir yiğit ne gün çıkacak
Dayanacak özüm kalmadı gayrı.
Bu hayat eskiden daha güzelmiş
Şimdi dertler sıra sıra dizilmiş
Umutsuz yaşamak ne de rezilmiş
Çaresizim çözüm kalmadı gayrı.
Dinlesin düşmanım dinlesin dostum
Unum elemeden eleği astım
Gün oldu konuştum gün oldu sustum
Söyleyecek sözüm kalmadı gayrı.
Evvel sarılırdım ince beline
Yıllar var ki elim değmez eline
Bunalınca arada bir teline
Dokunacak sazım kalmadı gayrı.
Hiç gülmedim elli yıldır ağlarım
Gün görmemiş kar altında dağlarım
Hem evvel baharım hem son baharım
Kışa döndü, yazım kalmadı gayrı.
Ulu Tanrı’m verme düşman başına
Bunca zulüm kimin gider hoşuna
Esme rüzgâr, esme boşu boşuna
Savrulacak tozum kalmadı gayrı.
Gene sıkıştırdı gene gerecek
Gör başıma ne çoraplar örecek
Feleğin çektiği resti görecek
Bir tek bile kozum kalmadı gayrı.
Bırak tabip artık çare arama
Gereği yok neşter vurma yarama
Acılarla yaşamak da var ama
Ben vazgeçtim lüzum kalmadı gayrı…
Ahmet KÖKEN