Ýnsan kýsým kýsým, toprak damar damar demiþ atalar. Bu söze katýlmamak elbette ki elde deðil.  Yeryüzündeki her insanýn kendine özgü ayrý birer parmak izi olduðunu öðrendiðimde de çok þaþýrmýþtým. Genetik kodlamalardaki farklýlýktan ise bahsetmeyeceðim bile. Nasýl beþ parmaðýn beþi bir deðilse insanlarda birbirinin ayný deðil. Her insan ayrý bir dünya. Sadece fizyolojik olarak deðil, psikolojik olarak da ayrýlýyor insanlar birbirinden. Bu yüzden her yiðidin yoðurt yemesi farklý. Bu yazýmda yiðitlerin yoðurt yeme þeklinden deðil de yedikleri yoðurdun etkilerinden bahsedeceðim.

 

Kuþkusuz obezite yani þiþmanlýk çaðýmýzýn en yaygýn hastalýklarýndan birisi. Bir zamanlar þiþmanlar ülkesi Amerika diye Amerika’ya atýfta bulunurduk ama obezite tüm dünyayý sardý zamanla. Avrupa ülkelerinden tutunda Türkiye’ye kadar. Kuþkusuz bu durumun meydana gelmesinde teknolojik geliþmeler neticesinde ortaya çýkan hareketsiz yaþam baþ aktör olarak görev yapmakta. Artýk çaðýmýzda kilo alamamak deðil, kilo verememek büyük bir sorun. Obezitenin fizyolojik zararlarý herkesçe malum. Bunlardan birkaçýný sayacak olursak; kalp krizi riskinin yüksek olmasý, organ yetmezliði hastalýklarýna uðrama riskinin yüksek olmasý vb. Bu fizyolojik zararlarýn yanýnda bir de psikolojik zararlarý var. Bunlar da en az fizyolojik zararlar kadar tehlikeli. Öncelikli psikolojik zarar aþaðýlýk kompleksi. Her insan kendini, kendi vücudunu beðenmek ister. Ama obez birisinin kendi vücudunu beðenmesi söz konusu deðildir. Bu ister istemez kiþiyi aþaðýlýk kompleksine sokar. Toplum içinde dýþlanmýþlýk hissine yol açar. Obez insan her þeyden önce kýyafetlerini seçmekte bile özgür deðildir. Tüm kýyafetler kendi bedeninden küçüktür. Kendi bedenine göre kýyafet bulsa bile bu kýyafeti kendine yakýþtýramaz. Bunun oluþturacaðý psikolojik yýkýmý çok yakýndan tanýyorum. Bunun yaný sýra fizyoloji ve psikoloji arasýnda sýký bir bað vardýr. Obezite ile birlikte kan þekeri ayarlanamaz. Kan þekerinin ayarlanamamasý ise birlikte psikolojik dengesizlikler ortaya çýkar. Obez insan huzurdan yoksundur. Devamlý suretle oflar puflar. Ayrýca obez insanlar çok çabuk yorulurlar. Bu durum onlarýn sosyalleþmesine mani olur. Sosyalleþemeyen insan ise kendini büyük bir buhran anaforunun içerisinde bulur. Obez insan doðru kararlar veremez, verdiði kararlarý uygulamakta zorluk çeker. Elbette bu durumunda psikolojik yansýmalarý vardýr. Obez insan devamlý yatmak ve uyumak ister. Depresyon hastalarýndaki yorgunluk hali obez insanda her daim mevcuttur. Obez insan her zaman mide problemleri ile boðuþur. Obez insan an gelir en temel ihtiyaçlarýný bile karþýlayamaz. Tuvalet ihtiyacýný bile giderirken zorluk çeker. Ayrýca obez insan temiz lik ihtiyacýný tam manasý ile karþýlayamaz. Hantal bir beden ile bir kanapeden diðerine savrulur durur obez insan. Bu çok acýklý bir durumdur.

 

Obezitenin çeþitli nedenleri vardýr. Hareketsiz bir yaþamýn yaný sýra hormonsal bozukluklar, genetik yatkýnlýk nedenler gibi nedenlerde insanýn obez olmasýna yol açmaktadýr. Obez insanlar için durum böyle iken bazý insanlar obez insanlarýn aksine ne kadar yerlerse yesinler, ne kadar hareketsiz yaþarlarsa yaþasýnlar kilo almazlar. Bilim dünyasý bunu metabolizma hýzý ile açýklýyor. Bu ne kadar hareketsiz kalýrsa kalsýn, ne kadar çok yemek yerse yesin kilo almayan kiþilerin metabolizma hýzlarý yüksek oluyormuþ. Diðer insanlarýn metabolizma hýzlarý düþük olduðundan daha az yemek yeseler bile obez oluyorlar. Bence burada ilahi bir masaj gizli. Yaratan bazý insanlarýn daha fazla hareket etmesini ve daha güçlü olmalarýný istiyor. Ýþte bu yüzden bu insanlarýn metabolizma hýzlarý düþük. Hareket etmek elbette ki hareket etmemekten daha kýymetli. Obez insanlar daha fazla hareket etselerdi basit bir mantýkla daha fazla enerji yakacaklarýndan obez olmazlardý. Ama obezliðin içindeki kýsýr döngü obezlikten kurtulmayý engeller. Ýnsan kilo aldýkça hareket kabiliyeti azalýr. Obez insan daha çabuk yorulur ve devamlý uyumak ister. Bu ise obez insanýn obezlik durumunun daha da artmasýna neden olur. Bu bir bataklýða saplanmak gibidir. Her þeyin bir eþiði olduðu gibi obezlikten kurtulmanýn da bir eþiði vardýr. Obez bir insanýn obezlikten kurtulmak için diyet ve spor yaptýðýný varsayalým. Ýlk günlerde obez insan alýþkanlýklarýndan vazgeçtiði için oldukça rahatsýz olacaktýr. Bu rahatsýzlýklar zaman zaman krizlere dönüþecektir. Ama bu durum elbette ki sonsuza kadar devam edecek deðildir. Obezlikten kurtulma eþiðine gelinip o eþik geçildiðinde düzenli olarak yapýlan diyet ve sporun eskisi kadar zor gelmeyecektir insana. Kýsacasý tembellik dipsiz bir kuyu gibidir.

 

Bazý insanlar ne kadar hareketsiz kalýrlarsa kalsýnlar, ne kadar fazla yerlerse yesinler obez olmazlar. Bu onlar için iyi bir durumdur. Bazý insanlar ise az bir yemekle bile obez olurlar. Bu durum ise bu insanlar için kötü bir durumdur. Ama obez insanlarýn obez olmamak için hareket etmek zorunda olduklarý gerçeðine dikkate alýrsak ilk kýsýmdaki insanlardan daha fazla hareket etmek zorunda olduklarý dolayýsýyla daha þanslý olduklarý anlaþýlacaktýr. Hepimiz insanýz ve hepimiz birbirimizden farklýyýz. Önemli olansa bu farklýlýklarýn içinde geçen gizi mesajý çözmek. Farklý olduðunu düþünüyorsan neden farklý olduðunu ve eðer bu farklýlýktan rahatsýzsan nasýl bu farklýlýktan kurtulabileceðini bulmak zorundasýn. En doðrusu ise farklýlýklarý avantaja çevirebilmek.