Deliyim ben …
Neden ölüyorum senin için sanıyorsun .
Neden ihaneti çamura boyayan ,
Durup durup adını ezberlemeye çalışan ,
Donmuş ırmaklarda ki yollarda seninle koşmaca oynayan bu kadına
Aşkta öncelik tanıyorlar sanıyorsun...
Tüm bunlar başımı döndürüyor
İçime işlemiş , kanıma karışmış onca sen ,
Vücudumdaki bütün duyularda farklı etki yaratıyor...
Hançerlendim…
Sırtımda keskin gümüşten bir sızısın artık.
Titriyorum bu yüzden sabahları sen aklıma geldiğinde
Bu uzaklıklar , bu veda, bu ayrılık denizde ki dalgaları coşturuyor...
Senin sesinle boğuluyorum...
Sonu yok bu aşkın git kurtar kendini diye haykıran sesin sesime karıştı...
Deliyim işte ,
Bu yüzden yalnız kaldım
Tımarhaneden senin için (ç)aldığım övüngen , hileli yalvarışlarla eskittim resmini ...
Belki de bu sene sensiz yaşayacağım bu kışı.
Bir heykel gibi kalacaksın bahçedeki kardan adamın içinde .
Ama şimdi kasımdayız , kar yağmadı henüz ...
Kardan adam yapacak kadar yok olmadın içimde...
Ben yok oluşların aşkında zavallı bir sokak kedisiy(d)im ,
Sen anarşist bir kurşun oldun alnımın tam ortasında.
Bu yüzden öldüm senin için .
Bu yüzden işte bu yüzden öldürttün beni…
Bir daha kimseyi bu denli çok sevmemeliyim diye...
Şimdi daraağacı yaptığım sayfalarda günlerdir ölü kokuyorum…
Üzerime kefen diye örttüğün şiirlere bir bak.
Hepsinin altında benim imzam var .
Ve hepsinde anlatılan tema , sana duyarak delirdiğim aşk...
Artık ses çıkmıyor öfkelerimden ...
Artık renk vermiyor yüzün...
Artık neden diye soramayacak kadar kabullendim gidişini...
Oysa herkes emindi bu aşkın bitemeyecek kadar delilik olduğuna...
Çok şey öğrettin bana, çok az yaşattın ...
Ayaklarımdan sürükledin her seferinde,
Ben ellerimde ihanet ettiğim dostlarımın ahıyla seni seçtiğim zaman
Seçim yapmak oldu seni sevmek...
Ve bu seçimle yanardağ olup püskürttün ateşini bütün organlarıma...
Kurtulmak için
Durmadan seni yazmamı söyledi doktorlar...
" gizLi özNe "
NOT:
Nisan ilk benimle ağlıyor , bakışların üzerime yağınca...
Mevsime sırtımı dönüyorum sözlerin beni baştan savınca....