Solgun bir gül öne eğer başını

Düşer ayakaltlarına

Adı bağırılır bir ananın

Ağıtlar yakılan savaş meydanlarında

İnadına kıyameti yaşar yabanıl bir şehir

Yaralı bir çocuğun gözlerinde kan kaybedilir

Cellâtları ölüme doysun diye

Düşer körpe kuşkanatları, caddelere

Meleklerin secde ettiği insan, mihrabında katledilir

Bir Ömürlük vebal bırakarak.. Karanlık

İçindeki katrana bulanır en çocuk gözleri

Acıyan için değil

Merhameti uğurlayan gözlerin

 

Herkes kayıp bilecek

Utanır olacak çırılçıplak bedenlerden

Biz uzaktan bakıp kızıllığa yüz süreceğiz

Bir pencere önü “tühh”lerimiz olacak

Her adımda kendi gölgemizin üzerine devrileceğiz

 

Delik deşik edilen her ceset

Ayak bileklerimizden çekecek

Parçalarımıza yapışan imdat çığlıkları soracak

Nereye?

Dağılıyor gökyüzü

Bulutlar neden? Kül rengi

Neden? Savaşlar savaş gibi

Ölümler ölüm gibi değil

 

Neden? Hazmedemediniz

Kursağınızda pinekleyen merhameti

Seyrettiğiniz manzara yetmedi mi?

Tertemiz bulanırken pisliğe

Neden? Dönüp bakmazsın ölülerine
 
 
şiir:SEBAHAT KARA
yorum:YANLIZLIK ABİDESİ

 

( Ömürlük Vebal başlıklı yazı Sebahat tarafından 14.06.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu