Döl tutmayan acıları asarken feriştah,
Gecenin tel direklerine,
İyi huylu yazgılar sipariş ettim,
Ihlara’nın toy bakışlarından.
Yine de yaranamadım,
Sevdanın muhbirine…
Ne değişecek ki gamzenden düşen,
Bir şairi gömseler…
Son közün de söndü nasılsa,
Kuzinesinde yamalı hüznünle,
Yürekte pişerken ümitler…
Ateşler yağıyor bağrıma,
Bin asırlık ejderha bile eğilirken önümde,
Babil sancısı taşıyor alevlerim,
Çığırtkan lisanla giderken sen…
Emir kuluydu gökkubbe,
Gözlerinin sarsıntısıyla ayrıldı bedeninden…
Bir dut dalından düştü,
Gözü kara vedalara teslim olduğunda…
Musonun son yaşıydım,
Bakışlarından dökülen son duada…
Boğuldum vapur dumanında,
Köpükten vedanla dondum…
Sokaklara tasvirledim adını,
Bütün renkler ağlar,
Lambalar halime gülerken…
Yıkılmış bir kaleydim,
Hayalin kaldırımı döverken…
Yok kurtuluşum bu sahradan,
Kayboluşlarım binleri bulurken…
Solgun bir ümidi yamaladın cesedime,
Tanrı’nın sabrı bulsun beni sevgilim,
İliştirilsin sevdana dair dipnot,
Kefenim olan teninde okuyayım
Bu aşkın beyitini…
//Sevgi Özlem Özcü//
" gizLi özNe "
NOT:
"Suskun bıraktı bu sevda beni
Hayal etmekte yanılıyor ,
Seni yazmakta zorlanıyorum artık
İpe dizmeliyim yokluğunu
Gidişinle köprüde sallanırken bedenim."
(
Hüzün Aforizmaları başlıklı yazı
Gizli Özne tarafından
10.08.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
