Yaşıyorum
Ağzında ayrılığın bal tadı
Anıların fragmanda
Kale arkası dostların seyre dalmış
Bizi konuşuyorlar
Sıvadım eteklerimi
Dizlerime kadar balçığın ortasında
Toprak çekiyor bedenimi
Acım henüz salıncakta
Cebimde banknot yoksunu zengin hevesler
Sazlıklara tutunuyorum
Kederli vedaları sokağında izlerken
Çulunu yakarak ısınıyor çoğu
Alem alimlik peşinde
Ben senin…
Serçe parmağım kadar
Kuvvetten düştüm
Yalnızım
Oysa ne kalabalık düş’tüm
Bir gözüm kriptondan bakıyor
Diğeri Jüpiter’e döküyor ter
Ne desem olmuyor
Elde avuçta son bir fer
Dostluk kuruyorum ateş böcekleriyle
Düşmanım olmuşken karanlık bakışlar
Tel örgülü sınırların içindeyim
Kendime birikmişliğim
Yılların hilesi…
İçimde bastırılmış nidalar
Arındı günahlar
İnadına sana mayalanırken
Floşlarınla vurdun beni
Kaybettim
Yaşıyorum…
//Sevgi Özlem Özcü//
" gizLi özNe "
NOT:
Açlıktan ölen umutların ortasındayım
Kimyasal nöbetçiler bastırıyor kasvetli ayaklanmalarımı
Yalnızlık dedikleri diktatör
Ülkemin en cennet yerinde sefasını sürüyor
Bense hala hayattayım
Yaşamaya mahkûm olmuşluğumla...
(
Yaşıyorum başlıklı yazı
Gizli Özne tarafından
8/7/2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.