Aldım elime şimdi senin bile bilmediğin resmini
Ve başladım yine isyan edercesine
Kelimeleri yapraklar üzerine dökmeye
Akışına bırak diye başlattığın yeni hayatımın
şimdi duruşunu seyrediyorum
Set kurduğun engelleri nasıl aşarım
Bunu zaten hiç bilmiyorum..
Ben her gece seni düşlüyordum sabahlara kadar
Ve gecenin sabaha bağlandığı o en sessiz anda
gizemli sabah ezanının büyüsüne kapılıp
seninle aynı şehirde yaşamanın hazzıyla
Şükrediyordum Allah’a..
İdealler uğruna çürütülen bir ömrü yaşıyoruz
Dünyalık işler için kırdığımız ahiretlik kalpleri unutuyoruz..
Duygular kelimelerle gelmiyor artık dile..
Konuşamıyoruz ki..
Göz göze gelmeliyiz hep seninle.
Ve ağlamalıyız sonunda
Çıkılmazlıkların içinde kaybolduk diye..
---tŞkNsRc--