Sirayla ezberlemiştim
tüm harfleri cocukken...
Karıştırıyordum onları
kelmeleri okurken,
Sonra yeniden diziyordum.....
Tam 32 harf elimdeydi,
34 ses dilimde..
Her defa sıra bozulunca
aklıma yeni anlam dokuyordu.
Füzuluden Mecnunu,
Nizamiden Farhadı...okuyordum.
Sonra...
Kayb oldu harfler alfabeden
Ne “a”dan bir haber vardı,ne de “b”den
Değişti her şey...
vur-tut beş harf kaldı ...
Dodaklarımın hafif açılmasıyla
Başlıyordu ilk nazik sesli,
Titredi dilimin ucu devamiyle.
Anlatdı bana: bagi değil hiç ne
sıradakı harf de öyle..
Daha sonrakı sesle
ayrılık yazıldı dodaklarıma.
Burnumdaydı son sesi
Alfabenin son nefesi.
Karıştırdım hafleri bir anlam olsun diye,
Vur-tut iki kelme anlata bildi
Bu beş harfli alfabe..
Biri ANİydi...
O biri FANİ....
Buldunuzmu neydi bu elifbanın namı?
------------------------------------------------
Yani...