Bir uzun, bir engebeli yol,
Yürü yürü bitmez.
Taþlý çakýllý,
Kimi zaman yokuþ,
Kimi zaman dikenli,
Kimi zamanda pek hoþ.
Dolam dolam bir yol,
Anadolu’dan geçen,
Diðer yollarla kesiþen…
Bildin mi hayatýný?
Bildin mi hayatýnýn yolunu?
Erken vazgeçtin ya yürümekten.
Ayaðýnýn çýplaklýðýndan yakýnýrdýn ya her zaman,
Bildin mi?
Yanýldýn dostum, yanlýþtýn,
Anlatamadým,
Anlayamadýn…
Özlüyorum seni dostum,
Aðlýyorum arkandan dolunaylý gecelerde,
Üzülüyorum.
Oysa sen beni býraktýn,
Sevdiklerini býraktýn,
Hayatý býraktýn,
O çok sevdiðin yýldýzlarý, güneþi ve ayý,
Býrakýp gittin dostum.
Mezarýnýn üzerindeyim þimdi.
Sanýyor musun bu yolda herkesin ayakkabýlarý var?
Sanýyor musun herkes gülüyor?
Sanýyor musun herkes mutlu?
Aðlýyor musun sende þimdi,
Mezarýnýn üzerine karanfiller,
Aðlýyor musun?
Hepimiz çýplaðýz; anadan üryan,
Hepimiz insanýz senin kadar.
Hepimizin ayaklarý kan revan içinde.
Bildin mi, öðrendin mi þimdi?
Erkekçe olsun istedin,
Tüm hayat erkekçe olsun,
En çokta sevda.
Ama kaçtýn
Ve hala ayný yoldasýn.
Ama daha beter,
Biliyorum dostum,
Senin için dua ediyorum.
Ýpi boynuna geçirdiðinde piþmanda oldun,
Geri dönmekte istedin.
Biliyorum.
Ama dönüþü olmayan bir yoldu bu,
Söylemiþtim sana,
Hatýrlýyor musun?
Özlüyorum seni dostum,
Aðlýyorum…