/hain bir maske çiziyorum güneşin yüzüne,
güldüğünde; gören, soytarı sansın…/!
esmer gecelerde;
yıldız toplayan eteklerini savurur ateşböceği,
sallanır titreyen dizleri, yorgun ayakları
şafak aşk kırmızısı dudaklarını değdirdiğinde,
evrenin soğuk teni
aşk tutulması yaşar bedeni
ölüm uykusunda esnerken seher yeli
çiğ tanesi dökülür kurak yarınlara
ansızın açar uykulu gözlerini toprak ana
bir kucak sevgi toplar gün kızılı yanaklarından..
yeni bir güne kanat açarken minik kelebek
gelincikler halay tutar kırda bayırda
köstebek göz kırpar ıslak toprağa
sığ karanlığa pençesini süren güneş
yırtar zulmünü hücresinden
dil kanatır hırsından ateş !
ırmaklar dörtnala koşarken engin ummana
daha bir işveli salınır gerdanı
kıyıları şehvete susamış kayalıkları
çırpınır kara-deniz