-Üşümüyorum, bunu da nereden çıkardın?
-Görüyorum üşüyorsun.
-Eğer üşüdüğümü görseydin gerçekten,
Gider miydin?
…
-Gitmek mi dedin ben senden hiç gidemem ki,
kokun gelir aklıma
kalp atışların.
Nabzımı dinleyişlerin gelir.
Giden ben oluyorum diye
gerçekten gitmiş mi sayılıyorum.
Ya da ne bileyim işte ağlamıyorum diye,
bu aşkta vicdansız
taraf ben miyim?
Sen bilir misin şairler nasıl ağlar?
Şairlerin ağlaması uzun sürer yani sonsuz.
Ağlamaya başladı mı ne kağıt emer,
ne de kaleminden gözyaşı
biter...
Üşüdüğünü görüyorum illa ten mi üşümeli.
Gözler üşür dudaklar üşür . En önemlisi Bedendeki ruh üşür.
…
-Evet üşüyorum öyleyse ruhum donuyor gidişinle beraber.
Gözlerim soğuğun etkisinden sulanıyor.
Sonra damla damla akıyor dudaklarıma.
Yağmurlar yağdırıyorsun kirpiklerime .
Sel baskınları yaşıyorum yüreğimde
En çok boğulmaktan korkuyorum.
Ölüyorum gitme!
…
-Gitmeliyim, anlamalısın senden gitmek isteyişimi.
Daha da parçalarım yüreğini acı çekerek azar azar bitiririm
Seni!
…
-Acı çekmekten mi bahsediyorsun sen.
En büyük acı bu kadar bendeyken yaşayamamak seni.
Gidişini kıpırtısız izlemek durumunda kalmak.
Ve hiçbir hesap sormadan hoşça kal demek.
Acıdan bahsetme bana!
…
-Peki bütün suçlu benim terk ediyorum seni
Yollarına karlar yağdırıyorum
Gecelerini zincirliyorum.
Sabahlarına güneş doğdurmuyorum
Sancılar sokuyorum sol taraf göğüs kafesine…
Bütün kötü alışkanlıkların ben gidince tekrar başlıyor.
İntihar eğilimlerine itiyorum seni
Nefesini kesiyorum.
Ruhunu çalıyorum …
En önemlisi sonsuz bir özlem koyuyorum içine
Ve gidiyorum…
…
-Görüyorum gidişini,
tarif ettiğin her
şeyin en ağırını yaşatacaksın bana
yokluğun cehennemi yaşamak gibi
Sus şimdi hadi …
Merak etme geride bıraktığın beni
Ben üşümem sen üstümü örter öyle gidersin.