BİR DESTANDIR ÇANAKKALEM
Yedi düvel birlik olup üstüne
Geliyor göğsünü ger Çanakkale’m
Daha anlamadan sana kastı ne
Düşürdü bağrına kor Çanakkale’m,
Daha böyle destan yazmadı kalem.
Basmaya korkarak gezdim bu yeri
Her karış toprakta yatar bak eri
Candan önce gelen kutsal değeri
Apaçık anlatan yer Çanakkale’m,
Daha böyle destan yazmadı kalem.
Can verdi, ser verdi, fakat dur dedi
Boğazı geçmeniz biraz zor dedi
Düşse de yüreğe kızgın kor dedi
Düşmanın önünde sur Çanakkale’m,
Daha böyle destan yazmadı kalem.
Seddülbahir önü sanki kan gölü
Kan ile sulandı çiçeği gülü
Şehidin önünde Cennetin yolu
Seninle açıldı sır Çanakkale’m,
Daha böyle destan yazmadı kalem.
Kitre köyü yanmış, üstü toz duman
Alçı tepe sende, haydi sende yan
Kurşunun kurşunla çarpıştığı an
Düşmana her zaman dar Çanakkale’m,
Daha böyle destan yazmadı kalem.
Zığındere yara sende sarılır
İnsanlığın dersi orda verilir
Şehitliği tadan tekrar dirilir
Erenler bu yolda yar Çanakkale’m,
Daha böyle destan yazmadı kalem.
Conkbayır’da ne zor aşmak yamacı
Boğazı geçmekti düşman amacı
Yüreğe düşünce böyle bir acı
Em ol yaralara sar Çanakkale’m,
Daha böyle destan yazmadı kalem.
Seyit o mermiyi nasıl kaldırdı
Sürdü namlusuna topu doldurdu
Bir el yardım etti nişan aldırdı
Haydi, olanları yor Çanakkale’m,
Daha böyle destan yazmadı kalem.
Minarede ezan sesi dinmesi
Batılın bir olup hakkı yenmesi
O şanlı bayrağın yere inmesi
Bu iman sendeyken zor Çanakkale’m,
Daha böyle destan yazmadı kalem.
Mahir, ne mutlu ki! Sen ve senlere
O sayede geldik bak bu günlere
Rahmet olsun yerde yatan binlere
En yüksek makamda dur Çanakkale’m,
Daha böyle destan yazmadı kalem.
Mahir Başpınar