Yalnızlığın Ötesinde
heyyy kuşlar
uçup durmayın gecenin bir vakti
yıldızların gölgesi vurur tepeden
ben şafak sayarım.
gizlemiş kendini duvarların dibine
zamansız atıp duruyor nefesim
ağlıyor yüreğim ölümün son damlasına.
suskundum hava soğuk
seni yaşamak varken
birden bire düşler sardı içimi
ben sarıldım denizin dalgalarına
al götür uzaklara dercesine.
uyuyup daldım derinlere
peşimde sanki dolanır
ölüm var zulüm var dillerde adım
öteye dursun azrail.
toprak vardı sanki rüyamda
dünya dönmüş tersine
acımadan eser durur hazan rüzgarı
korkusu sarar içimi
gökyüzünde yine hüzün vardı
kefensiz gördüm ölümü...
Hüseyin YANMAZ
19/03/2012
(
Yalnızlığın Ötesinde başlıklı yazı
Hüseyin Yanmaz tarafından
24.07.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
