Online Üye
Online Ziyaretçi
Hayat bu, insanı en hassas yerinden vurur
Dallarıma küstü bahar
Yapraklarım gazele döndü
Rüzgar avuçlarımdan çaldı kokunu
Semaya savurdu
Hüzünlerim demlenirken gecenin zifirinde
Zemheride üşürken benliğim
Beden diye taşıdığım
Yaşayan bir ölü oldu
Oldu gözüm oldu
Hayat beni de en hassas yerimden vurdu
Üsküdar’a yağmur yağacak
Sen ıslanmayacaksın
Ben iliklerime kadar gözyaşı dolacağım
Oldu gözüm oldu
Hayat beni en hassas yerindem vurdu
Sabah ezanından az sonraydı
Odama selan doldu!
Ak düşen şakaklarıma inat
Titrek avuçlarıma
Geçip giden yıllara inat
Mıh gibi aklımdasın
Dün gibi anılarımda
Ve selan!