Kardan
Adam
Kemiksiz
dillerimize lanet olsun ki;
Söylenmemesi
gereken ne varsa döktük,
Ağılı
cümlelerle avurtlarımızdan,
Elvedaları
süsleyip hoşçakallar ile
Bitirdik
bu aşkı, her şeyi hiçe sayarak.
Şimdi
say benden aldıklarını bana yaşattıklarına,
Mutluluğa
say, huzura ve aşka…
Say
ve üstü kalsın,
Bende
artık ederin,
Hüzün
kadar, keder kadar, yalnızlığım kadarsın…
Bundan
gayrı gözlerimden süzülen yaşsın sen,
Gönlümdeki
hazin mazinin sahibi
Dinmeyen
sızım, dilimde ahımsın sen
Bitmiş
bir aşkın unutulamayan aşığısın sen.
Ezberimdeki
bütün sözcükler sen
Dinlediğim
her şarkıda sen
Sen
kalemimden kâğıdıma düşen hece hece…
Sevmeyi
beceremeyen biri
Unutmayı
becerebilir mi söyle?
Oysa
ne çok sevmiştim seni
Ne
çok aşk, ne çok vuslat, ne çok sevda ummuştum
Fakat
anladım ki
Kardan
bir adammış aşk
Eriyip giden, güneşi bekleyemeden!
G.Sarıoğlu