Topraða düþünce baþ
Meþum günahlarýn katli vaciptir
Masum sevaplar akti kurtarandýr

Fereþteler nerede
Bugün benim ilk günüm
Iþýklandýrsalar ya
Ne kadar karanlýk ortam
Topraðým ,kefenim
Sevaplarým ve günahlarým
Bütün gerekliler burada
Kaderimi bekliyorum
Suskunum
Ne gelenim var nede gidenim
Ben ben miyim?
Hani ellerim
Nerede mavi mavi bakan güzel gözlerim
Feriþtahý gelse
Yaþadýðým bu son gün ilk gün olmaz
Duam okunmuþ
Sözün bittiði yerdeyim

ilk damla süzülüyor topraðýma
Ölüp de enime gömüldüðüme göre
Aþk keþim aðlýyor kesin aþkýndan
Ferhat gibi gözyaþlarý daðlarý deþiyor
Eþiyor parçalýyor gönlünü
Önü de bir arkasý da
Kanatlarýný düzelterek peydah olan
Fereþte maðrur diyor ki:
Hayýr delmiyor
Býrak artýk eskil aþkýný
Tabelasý bile deðiþmiþ gönlünün
Damla onun deðil

Ýlk damladan daha irice ikincil damla
Toprak kokusunu çoþturan
Sanki güvercin gögsünde tüten
Ne hoþ ki kokusu
Tam da gözümün üstünde þu an
Kim aðlýyor mezarýmýn üzerinde
Nasýl da ferahlattý yattýðým yerden
Dostum , kankam senmisin
Hafifçe topraðýma basan
O fasýlada
Baþýný iki yana salýyor yanýmda duran


Mezarlar birbirinden farklý deðil
Ýþte çaprazda dedem
Yanýnda anneannem
Yanýmda babam
Ön tarafta teyzem
Hep ayný suskunluk ve sessizlik
Hepsi nihayetinde bir çukur
Sadece kulaðýma gelen üçüncü damlanýn sesi
Kesin bu gözyaþlarý onlardan biri
Ailesidir insaný her daim seven ve koruyan
Deðil mi yine mi bilemedim
Bilemediðimden hayatta
Çok çekti þu yatan ayaklar hayatýn çilesini
Hele baþým ne çok aðrýdý üzüntüler girdabýnda
Ne çok kandýrýldým
Ne çok yýpratýldým
Ýnan hep bilemediðimden

Kart kemiklerimi sýzlattý
Sorguya hazýrlarken melekler
Vasiyetimde yok ki hayhuydu derken
Fikri ölümün kýyýma hep teðet geçti
Daldýrdýk ellerimizi dünya hallerine
Çýktý þimdi balýk kavaða
Yalnýzlýlýk inan hayatta iken döllü döþekli
Anýlmak istiyor ölümünde insan
Dördüncü damlada þimdi aralandý dudaklarým
Sahi aðlayanda hiç býrakmýyor ki beni
Ne çok anýmýz
Ne çok yaþamýþlýklarýmýz varmýþ ki
Göl oldu bir avuçluk toprak

Yeter ama bu kaçýncý
Beþinci damla
Söyle kimsin ki sen
Aðlama baþýmda çekil git damýna
Aðladýkça ayrýlmasý ne zor geliyor insana
Kime kalmýþ ki dünya
Kalmaz elbet ki hiçbir ölümlüye
Zaten baþtan yazýlmýþ kaderim alnýma
Kafamý kurcalayan sorusun
Yattýðým yerde kalmadý rahatým





Allah umduðunu versin
Ve korktuðundan emin kýlýnasýn!





Ölümünde bile yaþayacak hayýr
gelip geçene yaptýrmadýn mý
Küçük bir sebil
Kalan tek þeydir
Ýçince þahadet þarabýný
Biz oranýn küçük serçeleriyiz
Damlalarý gagamýzla taþýyanýz

Ýçenler
Nur içinde yatsýn diyorlar
Aðlýyorlar
Selamlarý bu damlalar