Yýldýzlarý kýra kýra karanlýða
Teselliye önümüze diz kýran
Yaktýðýmýz daðlarýn ateþidir þimdi
Kararý karýncalarý eze eze verdik

Ýtaatkar yüzlere sýrtýmýzý döndük
Ana avrat okkalý sövdük
Sözün bittiði yerden çok ötedeyiz þimdi
Aðýtlarda uzun uzun dövündük

Ve karar:

Ýçimizden sen ateþin oðullarý
ve senden doðan lanetlidir þimdi

Bir kara bulut gibi kapanýyor
Üstümüze öfke
En ufak zerre bile biliyor
Yumruk kýrar o taþý
Toprak bile kaynýyor delice
Önde gidenlerin elinde bir meþale
Baðýrtýlar yýrtýyor çýplak geceyi
Yanýyor tüm evler
Gönülleri yakýyorsunuz
Yanýyor yanýyor evler
Durun birazcýk n'olursun

Avuçlarýmýzda küllenen ateþin tozu
Bögrümüz kapkaranlýk isle dolu
Dört yanýmýz kerpiç
Tükürsek balgamýmýz kerpiçli is
Yakýlan aðýtlarýn aydýnlatmadýðý
O dipsiz yerdeyiz

Erdem midir susma bize öyle öðretildi
Ört perdeleri sýkýca
Yum gözlerini dikenli yastýða
Sana deðmeyen yýlan bin yaþamasa da
Yüz alýþmýþ ki uykuya

Yaktýðýmýz ateþin dumaný bir kuþku
Hýrsý piþmanlýða yenilenlerde bir susku
Artýk ölümü selamlayan yürekleri
Derinlere yedi kat derine salýyoruz
Dink üstü duruyorsunuz topraða



Keskin diþli köpeðin hýrýltýsý
Kabartýyor ateþin oðullarýnýn göðsünü
Kin çift taraflý mýzrak
Kimsenin unu ak deðil
Her þey bölünmez oldu bak
Kimse gözyaþýný dipsiz kuyulara akýtmýyor
Yanmýþ topraðýn külünde kimsenin çiçekleri filizlenmiyor

Göz görür
Kurþun çözülür
Zulüm bir gün gelir tek baþýna kalýr
Sensen ateþin oðlu ben ise þehid oðlu
Ben mevta sen katil
Beraberce ölüp öldürüyoruz.

Ama bir gün
Kim verecek geleceðe hesabý kim...