Online Üye
Online Ziyaretçi
Sessizliğin
koynunda sarılmışız geceyle
Hasretin en büyüğü içimizde bahtiyar
İştiyak duvarımda raks ederken neşeyle
Yaz günü gözlerime neden yağıyor karlar
Kapıda bir çıtırtı pencerede bir gölge
Kim kovalıyor beni, kim soruyor künyemi
Benim daracık odam canlı girmeyen bölge
Madem kimse girmedi kim sıkıyor ensemi
Masadaki çaydanlık raftaki isli kazan
Benim kadar sefiller benim kadar muzdarip
Yan odadaki komşum Diyarbakırlı Hasan
Koysan ölçemez mizan ben garibim o garip
Yağmur ile rüzgarı dinledim öz sesinden
İçtim avuçlarımla korkuyu yudum yudum
Sonra bir ninni tuttu memleket nefesinden
Uzandım ve annemin kollarında uyudum