Sus ki;

Rüzgar konuşsun

Uzakları getirsin yağmur

Bir rüyanın eli değsin

Sus ki; gözlerim hasretine sarılsın gece

Gece öpsün alnımın ortasından senin dudaklarınla

Seni ilk sevdiğim yerde bulayım, sus ki doğurasın

...

Ben cenderenin orta yerinde bir tuzak kuşu

Ben tutup incittiğin bir serçeyim anla

İştiyakımın yüzünde saçlarının derin kokusu kaldı

Sus ki; boynu bükük kalmasın ümitlerim gurbetinde

Söylediğin her söz kurşundan ağır, kılıçtan keskin

Gittiğin yol ölümün kara koynudur gidemem

Ve bulamazsın beni döndüğünde yaşamda

Geride kalanlar gayrı günahtır

Günahlar uzanır izine

Kaybederim ilk hissi

İlk bakışı yakarım

Sus ki;

Ölme

...

Sus ki;

Aşk utanmasın

Utanmasın gelinlik kızlar

Kızlar bir tığın ucundaki ip

Sus ki; oğlanlar acayip bir yalnızlık

Gölgeleri kısalır umutlarının akşamında

Düğünler, halaylar… boş ver bunları sen

Ne kaldıysa geride adınla anılan ve

Adınla unutulan salıncaklarda

Her şey için biraz sus

Söyleme

Sessizce git

Ve sessizce bit

Ölme

( Sus Ki başlıklı yazı poet19 tarafından 26.09.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu