Eski yýl sona erdi, yepyeni bir yýl geldi…

O çocuk þarkýsýný hatýrlatýr yýlbaþý her zaman bana. Zaman fizikçiler için hala bir soru iþareti olsa da zaman ölçerlerimiz ve kendi uyduruk takvimimiz yýlbaþýný gösterdiðinde heyecan ve neþe ile dolar insan yavrularý. Zira belli bir yaþtan sonra o kadar da heyecanlanmýyor insan. 2013 mü? O kadar oldu mu ya? Ne kadar da yaþlanmýþýz, daha geçen 1994’ü kutlamadýk mý? Makamýnda hüzzama yakýn ama nihaventten sapmayan bir güzergâhta duygular kaplýyor insanýn içini.

Yýlbaþýnda kar yaðsa ayrý bir sevinç, yaðmasa ayrý bir sýkýntý. Beyaz sakallý amcalar genelde kýrmýzý giymeyi tercih etmezler bizim burada ama (çünkü kýrmýzý biraz genç iþi bir renktir.) kýrmýzý giyimli ve takma sakallý iþsiz gençler doldurur sokaklarý. Bizim olmayan bir kültüre bu yamanma çabamýzda nerden geliyor Allah aþkýna. Kurban Bayramýný ilkellik olarak görenlerin koltuklarýnda hindi poþetleri, mahsuscukluk, olmamýþlýk, hangi kelime anlatýr bu çeliþkiyi bilemedim. Kurban Bayramý, Ramazan Bayramý, Kandil Geceleri olunca ilkellik, geri kalmýþlýk, yöresellik; Noel, Cadýlar Bayramý, Sevgililer günü olunca çaðdaþlýk, geliþmiþlik, evrensellik. Hangi ahmak koyuyor bu kurallarý? Geçmiþimize ve kültürümüze ait ne varsa ilkellik olarak görünüyor farkýnda olmanýz lazým ki sormuyorum farkýnda mýsýnýz diye. Tatsýz tuzsuz konular bunlar, þeker hastasý beyinlerin diyet listesi gibi. Hayýrlý hastalýk derler uzun yaþatýr tuz, þeker ve yað tüketmediði için insaný. Ýyi de yaðlýsýný, tuzlusunu ve de elbette tatlýsýný yiyemedikten sonra ne manasý kalýr yaþamanýn?

Çocukluðumun yýlbaþlarýnda mandalina ve portakal olurdu mutlaka. Ara sýra patlamýþ mýsýr, ara sýra kestane ve mutlaka tuzlu çekirdek. Tombala hiç oynamadýk, ama televizyon evimizin baþköþesinde oldu her zaman. Þu kanalda bu sanatçý varmýþ, bu kanalda þu komedi programý, reklam mý izleyeceðiz þimdi yýlbaþý yýlbaþý? Þimdi saat on ikide tam olarak ne olacak yani? Hayatýmýz mý deðiþecek birden bire? Bir sene daha büyümüþ mü olacaðýz, yeni bir sayfa mý açýlacak ömrümüzde? Ya bu zamaný oluþturan da bizler deðil miyiz? Bundan 2013 sene önce deðil de 2300 sene önce karar verseydik saymaya, bir de ikiþer ikiþer saysaydýk ne deðiþecekti o zaman? Ýnsan yalan söyleyen ve daha sonra da söyledikleri yalanlara inanan bir varlýk biliyor musunuz? Eðlenmek için bir bahane iþte ne uzatýyorum ki? Bu kadar önemsemek, hatta hakkýnda bir yazý yazmak olsa olsa densizliktir baþka bir þey deðil.

Her yýlbaþýnda muhakkak elektrikler kesilirdi o zaman ama en fazla on beþ dakika. Sonra ana haber bültenlerinde muhakkak uyarýlar yapýlýrdý. Bakýn Avustralya bizden önce girmiþ yeni yýla, acaba þimdi oradakiler nasýl hissediyorlardýr þimdi. Ne de olsa bir sene fark var aramýzda. Bir sene mi? Üniversitede bir hoca gelmiþti Avustralya’dan et yemekten býktýðýný söylemiþti orada, zira her þeyden ucuzmuþ. Biz ise en son Kurban Bayramýnda mý yemiþtik eti, yoksa komþunun düðün yemeðinde mi? Þöyle bir 50 yýl var bence Avustralya ile aramýzda. 

Kýrmýzý donlarýmýzý giyip geçelim yalan kutusunun karþýsýna. En güzel yalaný kim söyleyecek, en önce hangimiz uyuyacaðýz ona bakalým. Mutlu yýllar bizlere, yeni yýl mutluluk, saðlýk, barýþ getirsin. Artýk nasýl becerecekse ve kim ise…