Yalnýzlýða Ýlk Adým

Seneler evveldi,

Öksüz bakýþlý, yaðýz bir delikanlý indi Haydarpaþa Garýndan,

Bilmezdi! Yalnýzlýða ilk adýmdý atýlan.

Bir Ýstanbul gezerdim gözlerinde,

Salacakta demlerim ruhumu,

Bir bardak çay eþliðinde,

Yeþilinde huzur bulurum Çamlýca’nýn

Ve gözlerinin…

Bir Ýstanbul gezerdim gözlerinde,

Onca kalabalýða raðmen herkesin yalnýz olduðu,

Sahi neden barýþtýrmaz bu þehir küskünleri?

Ya da neden tanýþtýrmaz yalnýz gezenleri?

Bir Ýstanbul gezerdim gözlerinde,

Salaþ meyhanelerini severdim en çok,

Güneþin rakýya batýrýlýþýný,

Belki de rakýya katýk ediliþini yalnýzlýðýn.

Bir Ýstanbul gezerdim gözlerinde,

Zamaný yalnýz akýtanlarýn barýndýðý bu þehirde

Silinsin diye ayak izlerin

Ve kol gezsin diye yalnýzlýk kaldýðý yerden,

Gözyaþlarýmla yýkadým kaldýrýmla

Sitemimi yazdým acýmasýz arka sokaklarýna

Madem vuslat haramdý Asya’dan Avrupa’ya

Ne diye yazdýn aþký alnýma!

g.sarýoðlu

ikibinonüçün/ikinciayýnýn/onbirincigünü