CAN KÖREBE
Gönül suskun, divit garip, yazmıyor,
Dest-i sabır, kördüğümü çözmüyor,
Ufuk zindan, bir tek şule sızmıyor.
Kalem şiire gebe,
Can, garip bir körebe.
Deva sürgün, sancı mihman gönülde,
Har-ı zalim, yara açar bülbülde,
Umutları dâra çektim son tülde.
Evvel âhire gebe,
Can, garip bir körebe.
Umut kuşu tek kanatlı, uçar mı,
Hazan vakti kardelenler açar mı,
Bu can sevda yarasından kaçar mı.
Derman zehire gebe,
Can, garip bir körebe.
Hicab eyler, ay saklanır yüzüne,
Volkan muhtaç yüreğimin közüne,
Rebap ağlar bu garibin sözüne.
Damla, nehire gebe,
Can, garip bir körebe.
Nâr-ı hasret, yolu kesmiş harami,
Lokman hekim tazeliyor yaramı,
Yakamadım umut denen çıramı.
Sefa kahıra gebe,
Can, garip bir körebe.
Ham ervahım, bendesiyim pîrlerin,
Yüküm çokluk, yolcusuyum birlerin,
Bulamadım, sırrı nerde sırların.
Bâtın zahire gebe,
Can, garip bir körebe.