TUZCU BAÞI

Bak, yine hüsran ile bitti umut masalý,

Bugünümüz karanlýk, yarýnýmýz tasalý,

Yürekteki umudu çalýlara asalý,

         Dinmez oldu gözün yaþý,       

         Tuz da koktu, tuzcu baþý.

Her adýmda bir köprü, her köprüde bir Dumrul,

Aðalara þal ipek, garibana yýrtýk çul,

Özü sözü doðruyu Kaf Daðý’nda ara, bul.

         Baþýmýza vurduk taþý,

         Tuz da koktu, tuzcu baþý.

Meydan boþ nasýl olsa, hep atýlýr, tutulur,

Azýcýk ses çýkarsak, kaþlar hemen çatýlýr,

Kuru ekmek ziyafet, çok zaman aç yatýlýr,

         Hayal oldu bulgur aþý,

         Tuz da koktu, tuzcu baþý.

Bükmüþüz boynumuzu, razý olmuþuz aza,

Neyi murad eylesek, diyorlar baþka yaza,

Ozanlarým da suskun, düzen vermiyor saza.

         Oynatýrýz gözü kaþý,

         Tuz da koktu, tuzcu baþý.

Çýkmaz asla sesimiz, siz aða, biz maraba,

Nerede saðlam pabuç, þükür yýrtýk çoraba,

Yol bozuk, teker patlak, nasýl gider araba.

         Hiç bitmiyor aþ savaþý,

         Tuz da koktu, tuzcu baþý.

Þimdilik sussak bile, gün gelir konuþuruz,

Belki bir gün tok karýn, pek sýrta kavuþuruz,

Mahþerde, terazinin baþýnda buluþuruz.

         Kul hakký her iþin baþý,

         Tuz da koktu, tuzcu baþý.