Þu anda elimde “Aþka Söz Verdik” baþlýðýyla çýkan mükemmel bir eser var. Zaten günlerdir kitabýn gelmesini bekliyordum. Nihayet kitaplar elime ulaþmýþtý. Ýlk iþim koliyi açmak ve beklediðim kitabý bir solukta okumaktý. Öyle de oldu. Yüreklerindeki sevdayý satýrlara nakýþ nakýþ iþleyen güzel yürekli 29 gönül dostu bir araya gelerek, inci tanelerini hatýrlatan þiirleriyle bu nadide esere imza atmýþlar. En baþta Deðerli Gönül Dostlarým Adem EFÝLOÐLU ve Zekeriya EFÝLOÐLU kardeþlerime, SEN DE YAZ sitesinin çok deðerli yönetimine ve esere emek vererek elimize ulaþmasýný saðlayan tüm güzel yüreklere þükranlarýmý sunuyorum.

“Bir Sevdadýr Erciyes” Antolojisini elime daha yeni almýþken, kendi sitemizin nadide antolojisiyle karþýlaþmak bu âcizi o kadar mutlu etti ki anlatamam… Bu yürek eseri benim için bir baþka… Sevincimi kelimelerle ifade etmem çok zor. Maalesef duygularýmý kâðýda istediðim gibi dökemiyorum. Þairin; “Dili yok kalbimin ondan ne kadar bîzarým” (þikâyetçiyim) dediði gibi… Sevincim, bizlere ait bir eser olmasýndan dolayý.

Sevgili dostlarýmýn gönül çaðlayanlarýndan yüreklerimize akan sevgi selinin lezzetini tatmak bir baþka… Gönlümüze esen seher yeli, yüreklerimize düþen þebnemlerle nadide satýrlarý okumak bizler için mutluluk kaynaðý.

Bu satýrlar sadece antolojimizi tanýtan bir yazý olmayacak galiba. Radyo programlarýmda zaman zaman yaptýðým “Hasbihal” sohbetlerinin bir benzerini de burada yapacaðým gibime geliyor. Ne yapalým, serde öðretmenlik var. Bir çeyrek asýr, bin bir renk ve kokuda nadide çiçekler yetiþtiren bir bahçývanýn söyleyecek çok sözü olmalý deðil mi? Yetiþtirdiðimiz yüzlerce öðrencilerimiz bir vefa örneði arayýp soruyorlar. Allah onlardan razý olsun.

Hocam kýsaca antolojiyi tanýtsaydýnýz diyecekler için önceden bir cevap olsun diye belirtiyorum. Dilimiz döndüðünce antoloji vesilesiyle sizleri bulmuþken dertleþelim istedim. Öyle ya sevinçler paylaþýldýkça artar, dertler de paylaþýldýkça azalýrmýþ.
Daha 1. yýlýný yeni dolduran, henüz yeni yaþýnda, daha yolun baþýnda edebiyat onur ödülü ile baþarýsýný taçlandýrmasýný mý söyleyeyim… Yýllardýr bu alanda emek veren onlarca sitenin hiçbir meyvesi yokken, 1 yaþýndaki bu nadide sitenin ürün vermesini mi anlatayým…

Sitemizin “Aþka söz Verdik” Antolojisi þu an elimde. Yeni bir çocuðunuz olur da bayram sevinci yaþarsýnýz ya… Ýþte benim sevincim de ona benziyor. Bu da sitemizin sevgi çocuðu deðil mi? 29 güzel yüreðin nakýþ nakýþ iþlediði gönül satýrlarý þimdi karþýmda beni okumaya çaðýrýyor adeta… 29 Harf… 29 Gönül Ýnsaný… A ile baþlayýp Z ile biten alfabe gibi…(A) Adem EFÝLOÐLU ile baþlayýp (Z) Zekeriya EFÝLOÐLU ile son bulmasý… Bu koskoca iki güzel gönül arasýnda yüreðiyle yazan 27 gönül insaný… Baþtan ve sondan yüreðimize efil efil esen sevgi rüzgârlarý arasýnda kalmak ne güzel… Bu iki güzel yürek, tevafuk olarak biri baþta biri de sonda yer almýþ. Rabbim ne de güzel denk getirmiþ deðil mi?..

Eserimize “Aþka Söz Verdik” diyerek baþladýk deðil mi? Söz sultanlarý aþkla ilgi ne güzel sözler söylemiþler. Yüreklerimizi serinletecek bir demet sunalým mý?

“Aþk bir sarmaþýktýr. Sarmaþýk; bir aðacý dýþtan sarar, yemyeþil gösterir ama içten içe kurutur. Nice çýnarlar, nice selvi boylular aþkýn sarmasýyla içten sararmýþ kurumuþtur, dýþý yeþil görünür hâlâ. Mâþuk uðruna ölmek, aþký ispatlar mý? Aþkýn ispatý için can vermek en kolay yoldur. Dirilip tekrar can verebilecek, yani aþký için her gün ölmeyi göze alabilecek olan ise gerçek âþýktýr.

Peki, aþk nasýl bulunur? Birdenbire bulunur. Galip Dede; "Birdenbire bul aþký, bu lütfe (armaðan) bulanýndýr" der. Aþk, bir bakýþtan ibarettir ve anýnda bulunur. Çünkü o, kalbin görüþüdür. Bir de büyü var. Aþk'ýn büyüsü nasýl görünür? Aþktaki büyü, kendiniz olamamaktadýr. Kendiniz gibi davranmadýðýnýz zaman aþk sizi büyülemiþ demektir. Sevgi büyü deðildir. Sevgi, duygularýmýza hâkim olabildiðimiz noktaya kadar, olan þeydir. Büyüleyen kýsým aþka varýnca geliyor. Mecnunluktur, çýlgýnlýktýr o nokta. Sen sen olmaktan çýkarsan, aþk baþladý demektir.

Aþk bedeni nasýl kuþatýr? Bu, kalp ile zihnin örtüþmesidir. Kalbin, akla hâkim olup oradan gözünüzü, kulaðýnýzý, ihtiyatýnýzý kapladýðý an, aþk bütün genleri ve hücreleri kuþatmýþ demektir. Bu noktada mý aþk'ýn gözü körleþir? Kördür evet. Siz bakarsýnýz ama gördüðünüz görmek istediðinizdir. Kalbin görmek istediðini görmeye baþlarsýnýz. Çünkü aþk bir bakýþtýr ve güzelliði sadece siz görürsünüz. Leyla kara kuru bir kýzdý ama Mecnun'un gözüyle bambaþkaydý.

Aþk bir hastalýk mýdýr ve bir gün geçer mi? Evet, bir hastalýktýr ama bu, reddedilecek bir hastalýk deðildir. Bu hastalýðý ömründe bir kez geçirmeli insan... Gerçek aþk ise yarasý kapanmýyor. Bugünkü ucuz iliþkiler deðil tabiî. Aþkýn yarasý yanýk yarasý, kýlýç yarasý gibidir. Mutlaka kalpte izi kalýr. Peki, aþk bir teslimiyet midir? Evet, teslimiyettir ve hiçbir þekilde soru sormamaktýr. Aþký hayatýn bir yerinde bulmak insanýn kaderi midir? Biz aþký arayan gözle bakarsak aþký buluruz. Aþk bizi bulmuþsa iþte o, kaderdir... Aþk ile kalabilmek duasý ile...”

Kâinatýn mayasý aþktýr. Allah (c.c) Peygamber Efendimizi (s.a.v) sevgi hamurundan yaratmýþ ve ona “Habibim” demiþtir. Onun için gönül insanlarý; “Muhabbetten Muhammed oldu hâsýl… Muhammedsiz muhabbetten ne hâsýl?” diyorlar. Rabbimiz Güllerin Sultanýna “Sevgilim” diye hitap ediyor. O halde bizde aþka ve muhabbete söz verdik.

Ýncitmemeye ve incinmemeye… Sevmeye, sevilmeye… Hak dostu gönül âþýðý Yunus Emre’nin; “Yaratýlaný severim, yaratandan ötürü” dediði gibi, sevmeye söz verdik deðil mi?... hiçbir ayýrým yapmadan sevmeye… Güzel yüreklere nefes olmaya… Canlara can katmaya var mýsýnýz?

Bu nadide eseri, gönül cevherlerimizin sergilendiði satýrlarý anlatmak o kadar zor ki… Gerçek anlamda anlatmak istesem, tanýtým yazýsý olmaktan çýkar, adeta bir “Sevgi Risalesine” dönüþür. Yorumlarla ortaya bir kitap çýkar.

Kafesinden özgürlüðe kanat çýrpan ak güvercin çok ama çok þeyleri ifade ediyor olmalý deðil mi dostlar… Prangalar, zincirler kýrýlmalý, yürekler sonuna kadar açýlmalý, gönüller inþiraha (açýlmak, geniþlemek, sevinmek) ermeli… Kalpler ancak o zaman itmi’nana (kalpten inanmak, güvenmek, huzura ermek) erer deðil mi?

Ötelerin ötesine “Maveraya” yol bulabilecek… Kaf daðýnýn ardýndaki Zümrüd-ü Anka’ya ulaþabilecek… Âb-ý Hayat’ý tadabilecek miyiz?..

Bunlarý gerçek anlamda tadabilmek için çok emek gerek. Gönül erenleri bilmeyi þöyle anlatýrlar. Ýlm-el-yakîn, ilimle bilmek, Ayn-el-yakîn, gözle görerek bilmek, Hakk-al-yakîn, her þeyi ile bilmek demektir. Örnek verecek olursak; Ýzmir’de yaþayan bir kimse, ömründe hiç kar görmese, kar kendisine anlatýlsa, bu kimsenin kar hakkýndaki bilgisine (Ýlm-el-yakîn) denir. Yakýndan karý görmekle hasýl olan bilgisine de (Ayn-el-yakîn) denir. Karý eline alýp incelese, soðukluðunu öðrense, biraz yiyip tadýna baksa, bu bilgisine de (Hakk-al-yakîn) denebilir. (Mektubât-ý Dehlevî) Rabbim bizleri gerçekleri hakkýyla bilen ve dosdoðru olarak yaþayanlardan eylesin.

Yunus Emre; “Ýlim ilim bilmektir / Ýlim kendini bilmektir / Sen kendini bilmezsin / Bu nice okumaktýr. Okumaktan mana ne / Kiþi Hakký bilmektir / Çün okudun bilmezsin / Ha bir kuru emektir” dediði gibi Hakk’a ulaþtýrmayan ilmin boþ yere uðraþmak olduðunu belirtiyor.

Hayatý güzellikle doldurmak sevgi ile mümkündür, sevmeyen sevilmez. Sevgisiz kalmayýn, gönlünüz, gününüz hep sevgiyle dolsun. Hak dostu Allah aþýðý Yunus Emre sevgi konusunda bakalým ne diyor: “Ben gelmedim kavga için / Benim iþim sevgi için / Dostun evi gönüllerdir / Gönüller yapmaya geldim.” “Gelin tanýþ olalým / Ýþi kolay kýlalým / Sevelim, sevilelim / Dünya kimseye kalmaz.” Erzurumlu Ýbrahim Hakký Hazretleri de þöyle diyor : “Hiç kimseye hor bakma / Ýncitme, gönül yýkma / Sen nefsine yan çýkma / Mevlâ görelim neyler / Neylerse güzel eyler.”

Sevgi bir güle benzer, çiçekte sonsuzluðu yaþarken dikende sonsuz acýlarý tadarsýn. Öyle bir sevgi olmalý ki, çöldeki çiçeði kurutmamak için gözyaþlarýyla sulamak, gözlerde bir damla yaþ olup kaybetmemek için aðlamamak gerekir. Sevgiler kýr çiçekleri gibi ellerde deðil, kurþun yarasý gibi kalplerde taþýnmalýdýr. Ayrýlýklar küçük sevgileri öldürür ama büyük sevgileri güçlendirir. Týpký rüzgârýn mumu söndürüp de ateþi güçlendirdiði gibi.

Sevgililer Ýstanbul gibi olmalý, fethi zor ama fatihi bir tane olmalýdýr. Sevgi çiçekleriyle olmak, onlarý koklamak, sulamak, yetiþtirmek, onlarýn boy atmasýný görmek ne kadar güzel olur deðil mi? Sevgi baþlarýmýzýn tacý, gönül bahçemizin en güzel meyvesidir. Sevgi dolu bir dünyada yaþamak özlemi ne güzeldir. Sevgi pýnarlarý birer Zemzem, Kevser ve Gül olan misk gibi kokularýyla olmak, canýmýz çiçekleri solumak, sevginin yakýcý ve ölümsüz güzelliðiyle beraber olmak umuduyla.

Dili, ýrký, rengi, cinsiyeti ve görüþü ne olursa olsun insan olarak sevmek… Bu sitede o kadar güzel yüreklerle gönül köprüleri kurdum ki… Sözü güzel, özü güzel, gönlü güzel öyle dostlarým oldu ki anlatamam… Evet, birbirimizi görmeden sevmek… Diyeceksiniz insan görmeden sevebilir mi? Yazýlanlar gerçek ise sözler kalbin aynasýdýr. Ýç âlem çoðu kez simadan (yüzden) belli olur. Ýçin güzelliði dýþarýya yansýr.

Önemli olan nelere deðer verdiðimizdir. Ýmam-ý Gazali Hazretleri; “Ýlahlarý heva ve heves, Rableri yöneticiler, kýbleleri para, kanunlarý benlik, arzularý makam ve þöhret, ibadetleri zenginlere hizmet, dillerinde vesvese ve desise, hazineleri yalan, dolan ve kurnazlýk, düþünceleri meþrebi ve menfaatlerinin icap ettirdiði þekilde hilebazlýk olanlarýn kalplerine ilahi sýrlar ve nurlar nasýl girebilir ki. Bu insanlar karanlýkla aydýnlýðý nasýl ayýrt edeceklerdir” diyor. Ne ibret vesikasý sözler deðil mi dostlar.

Rasul âþýklarý “Biz seni görmeden sevdik Ya Rasulallah” diyerek sevdalarýný dile getiriyorlardý… Yine kendilerine bildirilenlere “Âmennâ ve saddaknâ” (Ýnandýk ve tasdik ettik) “Semi’nâ ve etaðnâ” (Ýþittik ve itaat ettik) diyorlardý. Hz. Ebubekir’e (r.a) müþriklerin; “Arkadaþýn Miraca çýktýðýný söylüyor ne diyorsun dediklerinde; “O söylediyse, doðrudur” diyerek “Sýddîk” unvanýný almasý boþuna mýydý?

Evet dostlar, sözler veriyoruz… Sevgiye, saygýya, hoþgörüye, barýþa, dostluða, kardeþliðe, kaynaþmaya ve dayanýþmaya… Verilen bu sözleri gerçek anlamda tutabiliyor muyuz? Aþka söz verenler her þeye de söz vermiþ olmuyor mu?

Ahid yayýnlarýndan çýkan bu nadide eseri elimize aldýðýmýzda ilk olarak kitabýn kapaðý, sonra da kitabýn ismi insanlara mesaj veriyor. “Aþka Söz Verdik” Ýddialý olduðu kadar samimi bir söz. Kitapta ilk baþta sevgi dolu yüreðiyle deðerli gönül dostum, kardeþim Adem EFÝLOÐLU’nu görüyoruz. “Kýzýl Þafaklar” mýsralarýnda hiç unutamadýðýmýz, o derin anlamýyla ufuklarýnda kaybolduðumuz, her okuduðumuzda bize çok ama çok þeyleri hatýrlatan insani deðerler bir kez daha karþýmýza çýkar. Bu koskoca yüreðin “Ýki Hece Ýki Kelime” baþlýðýyla devam eden satýrlarý, bize sevginin anlamýný bir kez daha idrak etmemize yardýmcý oluyor. “Senden Kalan” þiiriyle bizleri sevdanýn ortasýnda uzun bir yolculuða çýkarýyor. “Sevdiðim” satýrlarýyla sevginin anlamýný, sevgilinin deðerini ve sevdanýn kutsallýðýna þahit oluyoruz. Bir sevgi adamýna da bu satýrlar ne de güzel yakýþmýþ deðil mi sevgili dostlar.

Biraz önce belirttiðim gibi 29 güzel yüreðin nadide satýrlarýna birer cümle ile deðinecek olsam, ortaya bir kitapçýk çýkacak. Bunu yapmayý çok isterdim ama neþter yiyen bu yaralý yürek, uzun soluklu çalýþmalara takat getiremiyor. Gönül dostlarýmdan özür diliyorum. Ama bizim yapamadýðýmýzý sitemizde yapacak öyle güzel yürekler, öyle mâhir kalemler var ki, mutlaka onlardan biri veya bir kaçý tüm gönül dostlarýnýn nadide satýrlarýna yer vererek eserimizi hakkýyla tanýtacaklardýr.

Aciz kalemimle “Yüreðime Kor Düþtü” þiirimde Erciyes’e olan sevdamý dile getirmeye çalýþtým. “Hayran Olun” þiirimde sevginin hayraný olmanýzý arzu ettim. “Anne” þiirimle de tüm annelere, özellikle de rahmetli anneme olan özlemimi dile getirmeye çalýþtým.

Kitabýn sonuna gelince deðerli kardeþim Zekeriya EFÝLOÐLU’nun nadide satýrlarýyla karþýlaþýyoruz. Ön kapaktaki ak güvercin özgürlüðe uçarken, arka kapakta “Gözlerin” satýrlarý yüreklerimize nefes veriyor adeta. “Aðladým” dizeleriyle “sahibine ulaþmayan sözcüklere, yüreðin kör hançerle daðlanmasýna, çölleþen gözyaþlarýna, tut ellerimi hayat uçurumunun kenarýndayým, sevmek isterken sözlerini bilemediðimde aðladým” satýrlarýný okurken insan nefis muhasebesine giriyor. Ayný zamanda rahmetli Ömer Lütfi METE’nin “Uçurumun Kenarýndayým Hýzýr” mýsralarýný hatýrladým ve bu güzel yüreðe de rahmet okudum. “Duydum Ama Anlatamadým” satýrlarýyla hayatýn zorluklarý karþýsýnda Hak mücadelesi veren yiðitlerin, ateþe su taþýyan serçenin, Ashâb-ý Kehf’in Kýtmir’inin, yanýk ekin yapraðýna dönenlerin, sevda mücadelelerini gözyaþlarým ile okudum.
Gördükleri karþýsýnda ezilen yüreðim, Bilal-i Habeþi gibi çöl kumlarýnda kayalarýn altýndaki kutlu ve muþtulu direniþin yangýnýný, söyleyememenin zorluðunu, satýrlarda hissettim. “Gitme” dizelerinde ise, titreyen bir kuþ gibi tutsak ellerin, yürekte asýlý kalan birikmiþ duygularýn, seherde aðlaþan serçelerin, uçup giden turnalarýn, Yusuf gibi sabrýn sonundaki kurtuluþun, seherde dualarla kalkan ellerin siluetini görmüþ gibi oldum. Sevda rüzgarlarý yüreðimize esince iþte böyle esmeli.

Son söz olarak sizlerden isteðim 174 sayfadan oluþan 29 þairin yer aldýðý 87 þiiri doyasýya okumanýz. Bu satýrlar sizleri deðiþik âlemlere taþýyacak, ruh dünyanýzý, hayata bakýþýnýzý deðiþtirecek. Her bir þiirle sevgi okyanusunda bir yelkenliye binecek ve uzun bir seyahate çýkacaksýnýz. Umarým mutlu olursunuz.

Daha söylenecek çok söz var ama biz kýsaca Selam ve Dua diyerek bitirelim. Rabbim kalbinizden sevgiyi, yüzünüzden tebessümü, dilinizden de güzel sözleri eksik etmesin. Hoþça kalýn. Dostça kalýn.