KÖY HAYATI

Bugün köye gittim, güzellikle süslenmiş.

İnsanlık, pınarlar gibi coşmuş,

Güzelliklere bürünmüş, tüm çirkinlikler yok olmuştu.

İhtiyar nene, tek başına yaşıyordu,

Kendi evinde mutlu idi tek başına,

Dizleri tutmuyordu.

Ama tüm köylü, onun dizi olmuştu,

Yemeği, aşı olmuştu el birlikte.

Kimi sacdan ekmek, pişiriyordu

Kimi odununu, kesiyordu

Hiç gocunmadan, çekinmeden.

Güzelliğin iyiliğin, insanlığın doğuşunu, güneşle beraber doğduruyorlardı.

Hiç biri okul okumamışlardı ama hayat okulunda, başarılı olarak geçmişlerdi.

Güzelliği sanat okulunda okumamışlardı, yüreklerindeki okulda okumuşlardı

Gözlerim doldu, ağladım ağladım gizli, gizli.

Onlar güzele bakmak sevap değil, güzel bakmak sevap olarak biliyorlardı

Şehir’e dönmek istemedim, boğulmak istemedim, insanlığımdan utanmamak için

Şehre dönmek istemedim.

( Köy Hayatı başlıklı yazı kul mehmet tarafından 13.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu