Bittiðini biliyorum,

Nedenini bilmesem de.

Göz pýnarým çaðlamadý,

Kýrýk bir kalp niye aðlasýn ki.

Dostum, kardeþim, can yoldaþýmdý;

Geldiðimiz nokta sessiz vedamýzdý.

Bir hoþça kal bile demeden,

Çekip gitti;

Tek söz söylemeden

Onca geçmiþ ve anýya raðmen.

Anladým ki tüm yaþananlar,

Unutulmaya yüz tutmuþ

Ve bitmiþ bir rüya.

Sandým ki sonsuza dek sürecek,

Meðerse yalanmýþ tek gerçek.

Bu yaþadýðým,

Asla beklemediðim bir ihanet.

Beraber oturduðumuz sýralar,

El ele ettiðimiz dualar,

Yalanmýþ tüm yaþananlar.

Bitmez bir dostluk sandým

Ve hep sürecek diye sadece,

Kendimi kandýrdým;

Evet suçluyum,

Oysa yürekten inanmýþtým.

Farklý iki dünya,

Her ne kadar vermiþ olsak da

Omuz omuza;

Artýk o dünyalar

Asla bir araya gelmeyecek;

En çok yýkan da

Senelerce süren

O yalan muhabbet.

Canýmdan çok severken,

Þimdi en kötüsü

Vazgeçmek ondan,

Nedenini bilmediðim

Bir sebep yüzünden,

Her þey sona erdi,

Bir hoþça kal diyemeden.