Genç bir adamdan
bahsetmek istiyorum kısacık… Yazının gidişatından anlaşılması muhtemel olsa da,
kim olduğu bende kalsın…
Onunla ilk
karşılaşmamız yıllar öncesine dayanmakta: Onu ilk gördüğüm gün, daha dün gibi
hatırımda; iri, masmavi gözleriyle şaşkın şaşkın bana bakıyordu: İşte o an ona âşık
oldum. Bir bebek bu kadar mı güzel olurdu…
Onun büyürken geçirdiği
evrimde, hayatla olan tanışıklığında hep yanındaydım. İlk adımları, telaffuz
ettiği ilk kelimeler, okula başladığı ilk gün, ilk kalem tutuşu; kısaca tüm
ilklerinde beraberdik.
Sevgimiz denizler kadar
engin olsa da, hani az da çekişmedik onunla ilerleyen zamanlarda; zıt
kutuplardık neticede ki halen de öyle. Ama birbirimize duyduğumuz sevgiyi asla
kösteklemedi bu, tam tersine daha da körükledi.
Gençliğe ilk adım
attığı yıllarda, yaşadıklarımızı unutmak asla mümkün değil: Zaman zaman
kavgalarımız oldu, zaman zaman hüzünlerimiz ve daha nice duygular yaşadık.
Bazen güldük, bazen ağladık; bazen de koptuk ama hep sevdik birbirimizi. Ortak
sevinçleri, ortak sorunları hep paylaştık.
Onunla her zaman gurur
duydum keza halen de duymaktayım, başarıları her zaman benim için bir gurur
kaynağı oldu. Bazen az da gözyaşı dökmedim hani, bazen de mesafeler girdi
aramıza; ne de olsa zıt kutuplardık: O gerçekçi, ben duygusal; o her daim
sakin, bense telaşlı; o sabır küpü, ben sabırdan nasibini almamış…
Ve o büyük gün
geldiğinde, dualarla onu asker ocağına uğurladık: Tertipleriyle beraber zor bir
süreç geçirdi ama bir gün dahi şikâyet etmeden bu kutsal görevi büyük bir meşakkatle
tamamladı. Az da korkmadık hani zira kötü günler geçiriyorduk ülkece.
Azmi, çalışkanlığı, zekâsı,
sonsuz sabrı ve inancı: İşte onu başarıya taşıyan bu değerler, her zaman için
onun vazgeçilmesi olmuştur: Gerek eğitim
sürecinde, gerekse iş hayatında.
Arkadaşlık, dostluk
ondan sorulur: En çok bu huyunu severim, onlarla ağlar, onlarla güler,
lokmasını bölüşür. Acaba onu gibilerden kaldı mı diye düşündüğüm çok olur.
Gerçek bir sırdaştır, yalansız bir yoldaştır, emsalsiz bir dosttur.
İnancıyla, azmiyle,
çalışkanlığıyla yoluna devam etmekte. Hayalleri var hayata dair, çoğumuz gibi;
sevgi saklı yüreğinde paylaşmak adına ve umutları var geleceğe ait.
Aslında anlatacak daha
ne çok şey var. Onunla gerçekten de gurur duyuyorum: Mertliği, insanlığı,
dostluğu, anlayışı ve sabrıyla; kısaca her şeyi ile iftihar ediyorum. Bazen de
inanamıyorum, ne ara bu kadar olgunlaştı diye…
Dualarım hep onunla. Tek
dileğim var Yaradan’ dan: Onun çok mutlu olması.
Yürüdüğün yol açık
olsun.
Seni çok seviyorum.