Vedalar hep hüzün getirir

Baharın sonu, güzün başlangıcı gibidir içinde

Hele bir de kocaman sarılırsan

Sarmaşık gibi dolanır boynuna anılar,

Boğazın düğüm düğüm vazgeçersin

Yüreğin sızlarken vazgeçersin

Aklın kala kala vazgeçersin.

Oysa başta kendinden geçmişssindir.

Kırgınlık çökünce üstüne,

Ezber bozan yalanlar söylersin kendine.

İnanırsın,inandırırsın kalbini her şeye.

Bir adım attıkça, bin adım atmış kadar

Yorulacağını hayal bile edemezsin.

İşte o an anı yaşarsın.

Akışında boğulacağını gördüğünde,

Nehir taşımıyorsa sularını artık,

Etrafa zarar vermeden kendini dışarı atarsın.

Herkesin dünyası farklı

Herkesin hikayesi de ayrı.

O yüzden bazen başka yöne doğru

Adım atmak zorunda kalabilirsin.

Ayrılırsın ama yok olmazsın.

Dostlukların şerefine

Kaldırdığım son kadeh bu sizlere.