III

Bu yaz günün masmavi gökyüzünde, ufuktan dolunay geceye hâkimiyetini vurmuþtu. Denizden gelen dalgalarýn seslerine, birkaç cýrcýr böceðinin yaz senfonisi eþlik ediyordu. Çaylarý yudumluyorlardý. Kadýn, rahatlamak istercesine anlatmaya baþladý.

“Benim kadersizliðim daha ben doðmadan önce baþlamýþ. Babam þehirli, annem ise taþralý bir kadýndý. Annemin yüzünü bile hatýrlamýyordum. Beni doðuran kadýný; yani öz annemi ben evlendikten epey bir zaman sonra tanýdým.

Yürekten anne diyemedim. Doðurmak dýþýnda bana fazla bir katkýsý, bir emeði yoktu. Isýnamadým. Tanýdýðýmda yeniden evlenmiþ, çocuklarýný büyütmüþtü.

Kocasý, bir baraj inþaatýnda bekçilik yapýyordu. Belki fakirlerdi ama huzurluydular. Babamla nasýl tanýþmýþlar bilmiyorum. Bir birilerini nerde görmüþler, nasýl bulmuþlar bilmiyorum. Senin tabirinle “sipariþ usulü” evlendiklerine ise adým kadar eminim.

Babaannem; görünüþte dini bütün, tesettürlü, inançlý, meleði andýran bir kadýndý. Ýnançlý kisvesine raðmen; gerçekte ise tam bir cadý mý cadý kadýndý.

“Kýzýn kaderi anaya çeker” derler. Öz annemin kadersizliðinin bir benzeri de bende…

Annem genç bir kýz, beyaz bir gelinlik -içinde köylü birçok kýza nasip olamayacak bir görüntüde- þehre gelin gitmektedir. Anadolu geleneklerini ve göreneklerini –ki ben göreneksizliklerini diyorum – bilirsiniz. Düðünler kalabalýk, heyecanlý, adeta bir yarýþ gibi geçtiðini benden daha iyi bilirsiniz.

Gelin köyden alýnmýþ, þehre gelinmektedir. Tam detayýný bende bilmiyorum. Düðünde bir kaza sonucunda;  babamýn genç kardeþi ölür. 

Nedendir bilinmez, nenem daha ilk günden anneme: “uðursuz gelin” “katil gelin” “düðünü kanlý gelin” þekliyle sürekli bir þekilde sözle baþlayan tacizler, hýrs ve kinini tatmin için zaman zaman saç baþ yolmaya kadar vardýrýr.  Bu sýkýntý ve ezalar aralýksýz bir þekilde artarak devam eder.

  Diðer yönden ise gelinini oðluna karþý karalamalar, oðlunu geline karþý kýþkýrtmalar, hatta oðluna bu uðursuz gelini terk ettirme telkinlerine baþlar.

Masum ve zavallý bir kadýnýn suçu nedir? Neden suçludur? Sorulmaz. Aslýnda yargýsýz bir infazýn en müþahhas acý bir temsilidir o.

  Ýlerleyen zamanlarda hýnç alma, aile içi huzursuzluklar; kavgalara sebep olur. Anne kin ve hýrsýna kurban, adet ve anane, anne ve babaya, büyüðe saygý yaftasý adý altýnda; kiþiliksiz ve kimliksiz yaþayan genç koca da huzursuzdur.

Evde yaþananlardan dolayý huzursuzdur. Mutsuzdur.  Her geçen gün evini ve eþini ihmal eden ve uzaklaþmaya hatta gece âlemlerine ve alkole gitmektedir. 

Kuru bir baðnazlýk adýna insanlýktan nasibini almamýþ, vicdan ve merhametten asla eser olmayan bu kadýn, zavallý annemi adeta elinin ve evinin içine hapsetmiþ boðmaktadýr.

…

Erdemli-270702

...devamý var...